Górowychy Małe
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | {|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | ||
| | | | ||
| − | <googlemap version="0.9" lat="53.787875" lon="19.226761" type="map" selector="no" | + | <googlemap version="0.9" lat="53.787875" lon="19.226761" type="map" selector="no" zoom="12"> |
(G) 53.798015, 19.233112, Górowychy Małe | (G) 53.798015, 19.233112, Górowychy Małe | ||
</googlemap> | </googlemap> | ||
Wersja z 08:51, 20 sty 2009
|
UNIQ13df2cec52249fd0-googlemap-00000000-QINU |
| Górowychy Małe na mapie |
|---|
Górowychy Małe – (dwan. niem. Klein Sonnenberg)
Spis treści[ukryj] |
Historia
Przysiółek Górowychy Małe, to dawne Śpikory.
W dawnych dokumentach zapisywany jako: Gütlein Klein Sonenberg w 1540 roku i Klein Sonnenberg około 1790 roku.
Majątek Górowychy Małe istniał już w XVI wieku uroczo położony nad jeziorem Dzierzgoń.
Właścicielem majątku w 1540 roku był Lukas Koch, któremu książę Albrecht nadał dobra śpikorskie na dożywocie. Jego spadkobiercy zaś mieli te dobra dzierżawić za zapłatę czynszu.
Wojna trzynastoletnia spustoszyła majątek, tak że jeszcze w XVI wieku był on bez właściciela.
W latach 1690 – 1747 był już własnością rodziny Schack von Wittenau ze Stążek.
Dane na temat mieszkańców Górowych Małych w poszczególnych latach kształtowały się następująco:
Górowychy Małe w połowie XIX wieku należały administracyjnie do Prabut, a w 1862 roku wydzielono z nich folwark Antonin.
W 1885 roku powierzchnia gruntu wynosiła 205 ha, z czego 173 hektary stanowiła ziemia orna, a 28 hektarów zajmowały łąki.
Rok 1928, to rok połączenia Górowych Małych z Górowychami i Antoninem w jedną gminę liczącą w 1943 roku 300 mieszkańców w 50 gospodarstwach domowych, mającą łącznie 767 ha ziemi.
Budynki mieszkalne zlokalizowane były po obu stronach drogi na zachód od dworu.
Dwór, którego ostatnim właścicielem był Wilhelm Petrasch spłonął i został rozebrany po 1945 roku. Dworski park, który niegdyś rozciągał się od zabudowań dochodząc do wód jeziora Dzierzgoń praktycznie nie istnieje. Zieleń wysoka przetrzebiona.
Zapisy nazewnictwa
Ludność
| Rok | Ilość domów | Liczba mieszkańców |
|---|
| 1817 | 4 | 33 |
|---|---|---|
| 1831 | 5 | 55 |
| 1864 | 7 | 82 |
| 1871 | 6 | 85 |
| 1885 | 7 | 93 |
| 1895 | 7 | 65 |
| 1905 | 6 | 60 |
Zobacz też
Wykaz miejscowości powiatu kwidzyńskiego
Źródła
|
