Pałac Fermora
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Pałac Fermora''' mieści się przy [[Ulica Katedralna w Kwidzynie|ul. Katedralnej]] 5. | '''Pałac Fermora''' mieści się przy [[Ulica Katedralna w Kwidzynie|ul. Katedralnej]] 5. | ||
| − | Został zbudowany na terenie średniowiecznego Przedzamcza w latach 1758 – 1762 podczas wojny siedmioletniej dla rosyjskiego gubernatora gen. Wilhelma Fermora. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku mieściła się w nim siedziba pruskiej [[Kamera Domen i Wojny w Kwidzynie|Kamery Domen i Wojska]] oraz Sąd Nadworny i Krajowy. Od 1773 do 1945 roku funkcjonowała tu [[Regencja Kwidzyńska]]. Pałac był wielokrotnie rozbudowywany, w wyniku czego powstał trzykondygnacyjny czworobok w stylu neoklasycystycznym z bogato zdobioną ryzalitową elewacją w części środkowej i tunelem, prowadzącym na dziedziniec wewnętrzny. Ozdobą fasady jest ośmiometrowy, trzyczęściowy stiukowy fryz pochodzący z 1802 roku, którego twórcami mogli być uczniowie artysty Johanna Godfrieda Schadowa ( 1764 - 1850 ) z Berlina. Na nim przedstawione są sceny alegoryczne, nawiązujące do antyku oraz personifikujące urząd Regencji. Część frontowa posiada dwie kondygnacje, skrzydło południowe i północne trzy, a zachodnie cztery. Gmach Regencji w 1945 roku został przez Rosjan splądrowany i wypalony. Przez kilkanaście lat zrujnowany niszczał. Dopiero w latach 1958 – 1959 odbudowano go na potrzeby Technikum Młynarskiego, obecnie największej szkoły ponadgimnazjalnej w powiecie [[Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie w Kwidzynie|Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2]]. | + | Został zbudowany na terenie średniowiecznego Przedzamcza w latach 1758 – 1762 podczas wojny siedmioletniej dla rosyjskiego gubernatora gen. Wilhelma Fermora. Materiałem budulcowym była cegła z przykatedralnej [[Szkoła katedralna|szkoły łacińskiej]]. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku mieściła się w nim siedziba pruskiej [[Kamera Domen i Wojny w Kwidzynie|Kamery Domen i Wojska]] oraz Sąd Nadworny i Krajowy. Od 1773 do 1945 roku funkcjonowała tu [[Regencja Kwidzyńska]]. Pałac był wielokrotnie rozbudowywany, w wyniku czego powstał trzykondygnacyjny czworobok w stylu neoklasycystycznym z bogato zdobioną ryzalitową elewacją w części środkowej i tunelem, prowadzącym na dziedziniec wewnętrzny. Ozdobą fasady jest ośmiometrowy, trzyczęściowy stiukowy fryz pochodzący z 1802 roku, którego twórcami mogli być uczniowie artysty Johanna Godfrieda Schadowa ( 1764 - 1850 ) z Berlina. Na nim przedstawione są sceny alegoryczne, nawiązujące do antyku oraz personifikujące urząd Regencji. Część frontowa posiada dwie kondygnacje, skrzydło południowe i północne trzy, a zachodnie cztery. Gmach Regencji w 1945 roku został przez Rosjan splądrowany i wypalony. Przez kilkanaście lat zrujnowany niszczał. Dopiero w latach 1958 – 1959 odbudowano go na potrzeby Technikum Młynarskiego, obecnie największej szkoły ponadgimnazjalnej w powiecie [[Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie w Kwidzynie|Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2]]. |
Ozdobny fryz zrekonstruował Alfons Łozowski, artysta z Gdańska. | Ozdobny fryz zrekonstruował Alfons Łozowski, artysta z Gdańska. | ||
[[Kategoria:Zabytki]] | [[Kategoria:Zabytki]] | ||
Wersja z 11:23, 11 sie 2010
Pałac Fermora mieści się przy ul. Katedralnej 5.
Został zbudowany na terenie średniowiecznego Przedzamcza w latach 1758 – 1762 podczas wojny siedmioletniej dla rosyjskiego gubernatora gen. Wilhelma Fermora. Materiałem budulcowym była cegła z przykatedralnej szkoły łacińskiej. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku mieściła się w nim siedziba pruskiej Kamery Domen i Wojska oraz Sąd Nadworny i Krajowy. Od 1773 do 1945 roku funkcjonowała tu Regencja Kwidzyńska. Pałac był wielokrotnie rozbudowywany, w wyniku czego powstał trzykondygnacyjny czworobok w stylu neoklasycystycznym z bogato zdobioną ryzalitową elewacją w części środkowej i tunelem, prowadzącym na dziedziniec wewnętrzny. Ozdobą fasady jest ośmiometrowy, trzyczęściowy stiukowy fryz pochodzący z 1802 roku, którego twórcami mogli być uczniowie artysty Johanna Godfrieda Schadowa ( 1764 - 1850 ) z Berlina. Na nim przedstawione są sceny alegoryczne, nawiązujące do antyku oraz personifikujące urząd Regencji. Część frontowa posiada dwie kondygnacje, skrzydło południowe i północne trzy, a zachodnie cztery. Gmach Regencji w 1945 roku został przez Rosjan splądrowany i wypalony. Przez kilkanaście lat zrujnowany niszczał. Dopiero w latach 1958 – 1959 odbudowano go na potrzeby Technikum Młynarskiego, obecnie największej szkoły ponadgimnazjalnej w powiecie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2.
Ozdobny fryz zrekonstruował Alfons Łozowski, artysta z Gdańska.
