Otoczyn
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | {|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | ||
| | | | ||
| − | <googlemap version="0.9" lat="53.723936" lon="19.070549" zoom="12"> | + | <googlemap version="0.9" lat="53.723936" lon="19.070549" zoom="12" selector="yes"> |
(O) 53.701178, 19.069862, Otoczyn | (O) 53.701178, 19.069862, Otoczyn | ||
</googlemap> | </googlemap> | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | W wieku XIII tereny wsi należały do rodziny Stange. Wzmianki w dokumentach pochodzą z XIV wieku. W latach 1325, 1334 i 1336 jej właścicielem był Jan. W 1416 roku Stefan z Otoczyna, rycerz i ławnik ziemski biskupstwa, reprezentował rycerstwo dominium biskupiego w radzie krajowej państwa krzyżackiego. Po sekularyzacji wieś znalazła się w rękach von Heydecków. W wyniku wojen polsko-krzyżackich wieś została mocno zniszczona. Pod koniec XVI wieku połowa wsi była wyludniona. W wieku XVII powierzchnia uprawna folwarku i wsi wahała się od 31 do 33 łanów. Także w tym wieku wieś i folwark ponownie ucierpiały, tym razem w wyniku wojen polsko-szwedzkich. W 1810 roku chłopi zostali uwłaszczeni. W 1885 roku na 621 ha mieszkało 330 osób. Z początkiem wieku XIX działalność rozpoczęła szkoła jednoklasowa. Pod koniec wieku XIX na południe od wsi powstał [[Cmentarz ewangelicki w Otoczynie|cmentarz]]. W roku | + | W wieku XIII tereny wsi należały do rodziny Stange. Wzmianki w dokumentach pochodzą z XIV wieku. W latach 1325, 1334 i 1336 jej właścicielem był Jan. W 1416 roku Stefan z Otoczyna, rycerz i ławnik ziemski biskupstwa, reprezentował rycerstwo dominium biskupiego w radzie krajowej państwa krzyżackiego. Po sekularyzacji wieś znalazła się w rękach von Heydecków. W wyniku wojen polsko-krzyżackich wieś została mocno zniszczona. Pod koniec XVI wieku połowa wsi była wyludniona. W wieku XVII powierzchnia uprawna folwarku i wsi wahała się od 31 do 33 łanów. Także w tym wieku wieś i folwark ponownie ucierpiały, tym razem w wyniku wojen polsko-szwedzkich. W 1810 roku chłopi zostali uwłaszczeni. W 1885 roku na 621 ha mieszkało 330 osób. Z początkiem wieku XIX działalność rozpoczęła szkoła jednoklasowa. Pod koniec wieku XIX na południe od wsi powstał [[Cmentarz ewangelicki w Otoczynie|cmentarz]]. W roku 1905 osadę zamieszkiwało 318, a w 1910r. - 300 mieszkańców. Podczas [[http://pl.wikipedia.org/wiki/Plebiscyt_na_Warmii_i_Mazurach plebiscytu]] ani jedna osoba nie oddała głosu za Polską na 237 uprawnionych. W 1939 roku wieś liczyła 279 mieszkańców i 66 gospodarstw domowych. |
==Teraźniejszość== | ==Teraźniejszość== | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
* 1886 - '''Otoczyn''' ([[H.Górnowicz, Toponimia Powiśla Gdańskiego/wykaz skrótów#S|SG]]) | * 1886 - '''Otoczyn''' ([[H.Górnowicz, Toponimia Powiśla Gdańskiego/wykaz skrótów#S|SG]]) | ||
* 1945 - '''Ottotschen''' ([[H.Górnowicz, Toponimia Powiśla Gdańskiego/wykaz skrótów#R|R]]) | * 1945 - '''Ottotschen''' ([[H.Górnowicz, Toponimia Powiśla Gdańskiego/wykaz skrótów#R|R]]) | ||
| + | * inne spotykane formy ('''Ottecz''', '''Ottancz''', '''Ottetsch''', '''Ottoschen''', '''Otęczyn''') | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 40: | Linia 41: | ||
* [[Przewodnik po Powiślu. Powiat Kwidzyński]] | * [[Przewodnik po Powiślu. Powiat Kwidzyński]] | ||
* [[Kwidzyn. Z dziejów miasta i okolic]] | * [[Kwidzyn. Z dziejów miasta i okolic]] | ||
| + | * http://www.westpreussen.de/ | ||
[[Kategoria:Gmina Gardeja]] | [[Kategoria:Gmina Gardeja]] | ||
Wersja z 10:13, 11 mar 2009
|
UNIQ632df6af39ad5aef-googlemap-00000000-QINU |
| Otoczyn na mapie |
|---|
Otoczyn (dawn. niem. Ottotschen) - wieś położona w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja. Nazwa miejscowości może być rekonstruowana jako polska w brzmieniu Otocz i oznaczać mogła miejsce otoczone.
Spis treści[ukryj] |
Historia
W wieku XIII tereny wsi należały do rodziny Stange. Wzmianki w dokumentach pochodzą z XIV wieku. W latach 1325, 1334 i 1336 jej właścicielem był Jan. W 1416 roku Stefan z Otoczyna, rycerz i ławnik ziemski biskupstwa, reprezentował rycerstwo dominium biskupiego w radzie krajowej państwa krzyżackiego. Po sekularyzacji wieś znalazła się w rękach von Heydecków. W wyniku wojen polsko-krzyżackich wieś została mocno zniszczona. Pod koniec XVI wieku połowa wsi była wyludniona. W wieku XVII powierzchnia uprawna folwarku i wsi wahała się od 31 do 33 łanów. Także w tym wieku wieś i folwark ponownie ucierpiały, tym razem w wyniku wojen polsko-szwedzkich. W 1810 roku chłopi zostali uwłaszczeni. W 1885 roku na 621 ha mieszkało 330 osób. Z początkiem wieku XIX działalność rozpoczęła szkoła jednoklasowa. Pod koniec wieku XIX na południe od wsi powstał cmentarz. W roku 1905 osadę zamieszkiwało 318, a w 1910r. - 300 mieszkańców. Podczas [plebiscytu] ani jedna osoba nie oddała głosu za Polską na 237 uprawnionych. W 1939 roku wieś liczyła 279 mieszkańców i 66 gospodarstw domowych.
Teraźniejszość
W latach 1946-76 istniała szkoła podstawowa z 4 klasami. Kierowali nią kolejno: Henryk Sochacki, Ryszard Michalak i Stanisław Adamczyk. Nowy budynek szkoły wybudowano w 1948 roku. W roku 1961 wieś została zelektryfikowana. W latach 1964-1974 działała Ochotnicza Straż Pożarna. W 1970 wieś liczyła 222 mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. W roku 2000 Otoczyn zamieszkiwało 205 osób, w 2007 – 191.
W Otoczynie funkcjonował obiekt hotelowo-restauracyjny o nazwie Hotel Klub Siedem – Trzynaście, którego właścicielami byli Irena i Jacek Goszczyńscy. Obiekt został sprzedany pod koniec 2008 roku. Na terenie wsi znajduje się także jezioro.
Zapisy nazewnictwa
- 1325 - Otetz, Otatz (PUB)
- 1328 - Otazch (PUB)
- 1333 - Ottactcz (PUB)
- 1334 - Ottacz, Ottactz (PUB)
- 1403 - Otteczk (UBP)
- 1431 - Ottetcz (Kęt)
- 1567 - Ottotzen (Cr)
- 1606 - Ottotschen (ZtM)
- 1886 - Otoczyn (SG)
- 1945 - Ottotschen (R)
- inne spotykane formy (Ottecz, Ottancz, Ottetsch, Ottoschen, Otęczyn)
Zobacz też
Wykaz miejscowości powiatu kwidzyńskiego
Źródła
- Przewodnik po Powiślu. Powiat Kwidzyński
- Kwidzyn. Z dziejów miasta i okolic
- http://www.westpreussen.de/
|
