Otłowiec
(→Zapisy nazewnictwa) |
|||
Linia 28: | Linia 28: | ||
==Zapisy nazewnictwa== | ==Zapisy nazewnictwa== | ||
− | * 1285 - '''Otla''', ville '''Otle''' | + | * 1285 - '''Otla''', ville '''Otle''' ([[CDPr]]) też ([[UBP]]) |
− | * 1289 - '''Otella''', '''Otulla''' | + | * 1289 - '''Otella''' ([[CDPr]]), '''Otulla''' ([[UBP]]) |
− | * 1291 - '''Otulla maiori''' | + | * 1291 - '''Otulla maiori''' ([[UBP]]) |
− | * 1293 - '''Otella''' | + | * 1293 - '''Otella''' ([[UBP]]) |
− | * 1303 - '''Otla''' | + | * 1303 - '''Otla''' ([[UBP]) |
− | * 1325 - '''Ocula''' | + | * 1325 - '''Ocula''' ([[PUB]]) |
− | * 1326 - '''Ottula maiori''' | + | * 1326 - '''Ottula maiori''' ([[PUB]]) |
− | * 1330 - '''Othela''' | + | * 1330 - '''Othela''' ([[PUB]]) |
− | * 1336 - '''Ottele''' | + | * 1336 - '''Ottele''' ([[PUB]]) |
− | * 1338 - '''Ottula''' | + | * 1338 - '''Ottula''' ([[PUB]]) |
− | * 1342 - '''Othela''' | + | * 1342 - '''Othela''' ([[PUB]]) |
− | * 1349 - '''Ottola''' | + | * 1349 - '''Ottola''' ([[PUB]]) |
− | * 1396 - '''Ottil''' | + | * 1396 - '''Ottil''' ([[UBP]]) |
− | * 1402 - '''Ottlau majori''' | + | * 1402 - '''Ottlau majori''' ([[UBP]]) |
− | * 1403 - '''Otlow''' | + | * 1403 - '''Otlow''' ([[UBP]]) |
− | * 1790 - '''Gr. Ottlau''' | + | * 1790 - '''Gr. Ottlau''' ([[Srt]]) |
− | * 1886 - '''Otłowo''', '''Otłów''' | + | * 1886 - '''Otłowo''', '''Otłów''' ([[SG]]) |
− | * 1945 - '''Gross Ottlau''' | + | * 1945 - '''Gross Ottlau''' ([[R]]) |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== |
Wersja z 20:46, 10 sty 2009
UNIQ258c864b7962d122-googlemap-00000000-QINU |
Otłowiec na mapie |
---|
Otłowiec (dawniej: niem. Gross Ottlau) – wieś w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja przy drodze krajowej nr 55.
Historia
Nazwa miejscowości, pierwotnie Otla, zdaniem toponomisty Huberta Górnowicza była polska i oznaczała miejsce otlone, wypalone. Potem przyjęła się forma Otłowo. Oznaczała ona początkowo jednostkę osadniczo-terytorialną, obejmującą kilka osad. Od czasów pierwszego biskupa pomezańskiego Ernesta (1250-1259) 120,5 łana w Otłowie posiadał na prawie chełmińskim rycerz Szymon. Był to zapewne teren późniejszego Otłowa właściwego (Wielkiego). Z nadania zaś biskupa Alberta (1260-1285) dziewiętnaście łanów Otłowa Małego należało do Ekharda, przybysza niemieckiego.
Rycerz Szymon musiał za zgodą swych dzieci – Ottona, Małgorzaty i Katarzyny – odstąpić biskupowi Henrykowi 30 łanów ze swych dóbr, co było zapewne ceną zatwierdzenia reszty posiadłości. Właścicielami Otłowa byli: Gerhard wraz z synem Henrykiem (w 1303 roku), rycerz Mikołaj z Otłowa (w latach 1326-1349), Pilgerim (w roku 1363), Jan (w latach 1376-1403), Niklas (w roku 1417) i Sander (w latach 1419 i 1485).
W XVI wieku część wsi dostała się w ręce von Lichtenheina. Reszta posiadłości należała do Rywałdzkich i Kalksteinów, rodzin sprzyjających Polsce i będących w wieku XVII w opozycji wobec elektorów i książąt pruskich. W 1787 roku Otłowo nadal było wsią rycerską. W roku 1885 na 373 ha mieszkały 263 osoby, a ćwierć wieku później – 183 osoby. Natomiast w 1939 roku we wsiach Otłowiec i Otłówko było 557 mieszkańców i 125 gospodarstw domowych.
W centrum wsi znajdują się pozostałości cmentarza ewangelickiego.
Około 10 kilometrów od Kwidzyna jadąc w kierunku Grudziądza, przy drodze między Otłówkiem a Otłowcem, znajduje się kępa drzew w której znajduje się stary zapomniany cmentarz.
W latach sześćdziesiątych wieś otrzymała nową nazwę – Otłowiec. Do szybkiego rozwoju gospodarczego miejscowości przyczynił się zwłaszcza Stefan Wiśnioch, sołtys od 1961 roku. Po roku 1970 wybudowano tu siedemnaście nowych gospodarstw rolników indywidualnych. W tymże roku mieszkało w Otłowcu 299 osób. Była tu ośmioklasowa szkoła podstawowa, do której uczęszczało 139 dzieci i w której pracowało ośmiu nauczycieli.
W roku 1947 w odległości dwóch km od Otłowca powstało gospodarstwo rolne pod nazwą "PGR Osadniki". W 1970 roku mieszkały tam 132 osoby.
Zapisy nazewnictwa
- 1285 - Otla, ville Otle (CDPr) też (UBP)
- 1289 - Otella (CDPr), Otulla (UBP)
- 1291 - Otulla maiori (UBP)
- 1293 - Otella (UBP)
- 1303 - Otla ([[UBP])
- 1325 - Ocula (PUB)
- 1326 - Ottula maiori (PUB)
- 1330 - Othela (PUB)
- 1336 - Ottele (PUB)
- 1338 - Ottula (PUB)
- 1342 - Othela (PUB)
- 1349 - Ottola (PUB)
- 1396 - Ottil (UBP)
- 1402 - Ottlau majori (UBP)
- 1403 - Otlow (UBP)
- 1790 - Gr. Ottlau (Srt)
- 1886 - Otłowo, Otłów (SG)
- 1945 - Gross Ottlau (R)
Zobacz też
Wykaz miejscowości powiatu kwidzyńskiego
|