Otłowiec
(New page: {|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" |<googlemap version="0.9" lat="53.629168" lon="18.9558...) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | {|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | ||
| − | |<googlemap version="0.9" lat="53. | + | | |
| − | (O) 53. | + | <googlemap version="0.9" lat="53.634054" lon="18.941803" type="map" selector="no"> |
| − | + | (O) 53.645655, 18.954506, Otłowiec | |
</googlemap> | </googlemap> | ||
|- | |- | ||
Wersja z 21:23, 19 mar 2008
|
UNIQ52be25db94a75ba-googlemap-00000000-QINU |
| Otłowiec na mapie |
|---|
Otłowiec (dawniej: niem. Gross Ottlau) – wieś powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja przy drodze krajowej nr 55.
Historia
Nazwa miejscowości, pierwotnie Otla, zdaniem toponamisty Huberta Górnowicza była polska i oznaczała miejsce otlone, wypalone. Potem przyjęła się forma Otłowo. Oznaczała ona początkowo jednostkę osadniczo-terytorialną, obejmującą kilka osad. Od czasów pierwszego biskupa pomezańskiego Ernesta (1250-1259) 120,5 łana w Otłowie posiadał na prawie chełmińskim rycerz Szymon. Był to zapewne teren późniejszego Otłowa właściwego (Wielkiego). Z nadania zaś biskupa Alberta (1260-1285) dziewiętnaście łanów Otłowa Małego należało do Ekharda, przybysza niemieckiego.
Rycerz Szymon musiał za zgodą swych dzieci – Ottona, Małgorzaty i Katarzyny – odstąpić biskupowi Henrykowi 30 łanów ze swych dóbr, co było zapewne ceną zatwierdzenia reszty posiadłości. Właścicielami Otłowa byli: Gerhard wraz z synem Henrykiem (w 1303 roku), rycerz Mikołaj z Otłowa (w latach 1326-1349), Pilgerim (w roku 1363), Jan (w latach 1376-1403), Niklas (w roku 1417) i Sander (w latach 1419 i 1485).
W XVI wieku część wsi dostała się w ręce von Lichtenheina. Reszta posiadłości należała do Rywałdzkich i Kalksteinów, rodzin sprzyjających Polsce i będących w wieku XVII w opozycji wobec elektorów i książąt pruskich. W 1787 roku Otłowo nadal było wsią rycerską. W roku 1885 na 373 ha mieszkały 263 osoby, a ćwierć wieku później – 183 osoby. Natomiast w 1939 roku we wsiach Otłowiec i Otłówko było 557 mieszkańców i 125 gospodarstw domowych.
W latach sześćdziesiątych wieś otrzymała nową nazwę – Otłowiec. Do szybkiego rozwoju gospodarczego miejscowości przyczynił się zwłaszcza Stefan Wiśnioch, sołtys od 1961 roku. Po roku 1970 wybudowano tu siedemnaście nowych gospodarstw rolników indywidualnych. W tymże roku mieszkało w Otłowcu 299 osób. Była tu ośmioklasowa szkoła podstawowa, do której uczęszczało 139 dzieci i w której pracowało ośmiu nauczycieli.
W roku 1947 w odległości dwóch km od Otłowca powstało gospodarstwo rolne pod nazwą PGR Osadniki. W 1970 roku mieszkały tam 132 osoby.
|
