Kościół w Trumiejach
Pruska wieś Trumpen wyróżniona została murowaną z cegły i kamienia polnego świątynią już na początku XIV wieku. Proboszcz Antiqua Trummenia Dominus Reynhardus wystąpił w 1366 roku jako świadek procesu sądowego pomiędzy kapitułą pomezańską, a rycerzem krzyżackim. Dowodzi to założenie parafii w Trumiejach najpóźniej w połowie XIV wieku, ale prawdopodobnie rodowód świątyni jest trzynastowieczny. W 1 poł. XVI stulecia kościół nie był obsadzony przez katolickiego proboszcza. Natomiast od 1554 roku do początku XVIII wieku włączony do gminy protestanckiej w Czarnem Dolnym był miejscem głoszenia kazań i nauczania katechizmu w języku polskim. W XVII wieku przebudowany i podwyższony, w 2 poł. XIX stulecia odnowiony i rozbudowany o masywną wzmocnioną w narożach przyporami wieżę z zegarem. Świadectwem protestanckiego dziedzictwa pozostają późnobarokowe organy (XVIII wiek) i kamienne płyty nagrobne w posadzce kościoła. Na uwagę zasługują: ołtarz, ambona, obraz przedstawiający św. Ignacego Loyolę z 1837 roku oraz rzeźba św. Marii Magdaleny pod krzyżem z 1700 roku.
Po II wojnie światowej kościół w Trumiejach został przejęty przez katolików i włączony jako filialny do parafii w Czarnem Dolnym.
W 2002 roku w wyniku reorganizacji granic okolicznych parafii ordynariusz elbląski biskup Andrzej Śliwiński podporządkował kościół filialny p.w. Chrystusa Króla w Trumiejach parafii Trójcy Przenajświętszej w Trumiejkach.
Galeria
Źródła
- Kościoły Diecezji Elbląskiej - Nasze dziedzictwo - Dekanaty wschodniopomezańskie i pogezańskie - Danuta i Jan P. Dettlaff
