Halina Klein
Halina Zofia Klein urodziła się 14 maja 1936 roku w Iłży, w województwie mazowieckim, ale swoje życie zawodowe związała z Kwidzynem, gdzie pracowała jako bibliotekarka realizując również swoje turystyczne pasje.
Spis treści |
Iłża mojego dzieciństwa - lata 1936 – 1945
"Rodzice moi ( Konrad Klein i Zofia z domu Zientkowska ) pochodzili z Pomorza i tylko przez przypadek trafiliśmy do Iłży. Ktoś ze znajomych polecił im tamtejszą mleczarnię ( ojciec był mleczarzem ) z mieszkaniem, którą proponował w dzierżawę właściciel – Żyd. Rodzice wraz z dwoma chłopcami ( bliźnięta ) osiedlili się w Iłży w 1934 roku. W 1935 roku urodził im się trzeci syn Janusz i wówczas do pomocy w wychowywaniu dzieci przybyli rodzice mamy i trójka dorosłego rodzeństwa. Wujek Wiktor wkrótce ożenił się z miejscową panną i założył sklep odzieżowy. Był to jedyny sklep polski, pozostałe były własnością Żydów.
W 1936 roku ja się urodziłam, a w 1938 roku moja siostra Urszula.
1 września 1939 roku mój ojciec i wujek zostali powołani do wojska, a babcia tak się tym przejęła, że tego dnia zmarła. Jest pochowana na cmentarzu w Iłży, tak jak moi bracia bliźniacy.
Kiedy po tygodniu wojny front zbliżał się do Iłży mama z dziećmi uciekła do rodziny cioci mieszkającej w lesie, w pobliskiej wsi. Ojciec powrócił do domu pod koniec września 1939 roku i dalej prowadził mleczarnię. Pamiętam już lata okupacji, ale w Iłży przebiegała ona dosyć spokojnie. Na naszej ulicy mieścił się tylko posterunek niemiecki ( naprzeciwko polskiego ), a innych Niemców oglądaliśmy tylko w czasie pogromu Żydów w 1942 roku i przy akcjach zbrojnych z partyzantami.
W 1942 roku wraz z bratem zaczęłam uczęszczać do szkoły – na szczęście polskiej.
Z tych lat pamiętam też częste spacery na górę zamkową, kąpiele w rzece Iłżance, gdzie nauczyłam się pływać oraz wyjazdy do pobliskich wsi. Dosyć często odwiedzaliśmy też rodzinę w Radomiu, Starachowicach i Ostrowcu Świętokrzyskim. Po upadku Powstania Warszawskiego Iłża przyjęła też dużo uciekinierów z Warszawy. U nas też mieszkała jedna rodzina.
Po wojnie nasza rodzina i mamy najbliżsi opuścili Iłżę na zawsze i wrócili na Pomorze i Wielkopolskę. My zamieszkaliśmy w 1945 roku w Sztumie, a od 1952 roku w Kwidzynie"
Życie zawodowe czyli historia biblioteki w Kwidzynie
"W Kwidzynie mieszkam od 1952 roku. W tym czasie mieszkałam przy ulicy Chopina 21 III p., a w tym samym budynku na I piętrze znajdowała się Biblioteka Miejska (1 pokój) i obok Biblioteka Powiatowa (2 pokoje).
Pracę w Bibliotece Miejskiej zaczęłam 15 lipca 1954 roku i wówczas kierownikiem była pani Maria Sobolewska (Powiatowej - Arikiewicz).
W 1955 roku nastąpiło połączenie obu bibliotek. Biblioteka miała wówczas trzy pokoje. Ja zostałam wysłana na kurs dla bibliotek dziecięcych do Jarocina i po powrocie zostałam kierownikiem Oddziału dla dzieci. Kierownikiem biblioteki była wówczas pani Leonarda Sokołowska.
Od 1 listopada 1957 do 31 grudnia 1964 roku pracowałam w bibliotece JW 1747 i wiem, że w tym czasie Bibloteka Miejska została przeniesiona na ul. 1 Maja 21 i kierownikiem był wówczas pan Mirosław Strzałkowski.
Wróciłam do Biblioteki Miejskiej do Oddziału dla dzieci 1 stycznia 1965 roku. Po śmierci pana Strzałkowskiego bibliotekę objęła pani Krystyna Grabowska. W latach 60-tych Bibliteka Miejska miała tylko część pomieszczeń, bo pozostałe zajmowały organizacje młodzieżowe i Totolotek. Stopniowo organizacje wyprowadzały się. W 1975 roku na II piętrze powstał Miejski Ośrodek Kultury z dyrektorem Władysławem Kowalewskim. Bibliotekę przejął Miejski Ośrodek Kultury i tak było do 1990 roku. W 1991 roku Biblioteka należała do Miejskiego Zakładu Budżetowego.
W 1968 roku przy Oddziale dla dzieci zorganizowałam Klub Turystyki Pieszej "Bibliochody", który pod opieką Biblioteki jest do dzisiaj, ostatnio razem z Oddziałem Miejskim PTTK".
Z kart kroniki...
H. Klein z dziećmi w czytelni dziecięcej
Dzień Matki w bibliotece 26.05.1966
Dzień Matki w bibliotece 26.05.1966
Dziennik Bałtycki 16.04.1967
Turystyka była Jej pasją
"W czasie nauki szkolnej nie zetknęłam się z turystyką. Dopiero po 5 latach pracy w Bibliotece Miejskiej w 1957 roku pojechałam na wczasy do Karpacza i tam trafiłam na grupę turystów, którzy zachęcili mnie do wędrowania, szczególnie namawiając do chodzenia po górach i pływania kajakami.
Góry polubiłam od razu i w następnym roku razem z siostrą i koleżanką wybrałyśmy się do Zakopanego. W ciągu kilku dni wdrapałyśmy się na większość szczytów, łącznie z Rysami. Zauroczona górami w następnym roku pomagałam koleżance w prowadzeniu obozu wędrownego w Tatrach Polskich i Czechosłowackich, a w 1960 roku wędrowałyśmy po Mazurach. Po tych doświadczeniach zdecydowałam się jeszcze spróbować turystyki kajakowej.
I tak trafiłam razem z siostrą w 1961 roku do PTTK, gdzie wykupiłyśmy wczasy kajakowe na Pojezierzu Augustowskim. To następne zauroczenie, tym razem kajakarstwem spowodowało, że przez następne 8 lat co roku spędzałam urlop na wodzie. Jednak to były tylko wypady letnie, a mnie brakowało już turystyki na co dzień. Pracowałam wówczas w Bibliotece dla dzieci i to właśnie dzieciom opowiadałam o moich wędrówkach. Znaleźli się wówczas tacy, którzy chcieliby też uprawiać turystykę. Kiedy mieliśmy już 11 osób chętnych do wędrowania postanowiliśmy założyć koło turystyczne przy Bibliotece dziecięcej. Zaakceptowała ten pomysł dyrektor Biblioteki Pani Krystyna Grabowska, obiecał pomóc Oddział PTTK i tak 22 listopada 1968 roku odbyło się zebranie założycielskie. Wybrano Zarząd i przyjęto nazwę "Bibliochody" od siedziby koła.
Pierwszą wycieczkę zaplanowaliśmy na 23 listopada, a kierować nią miał Andrzej Iwiński, który wraz z żoną Danutą już wcześniej wędrował z klubami Wybrzeża. Jednak czterech chłopców korzystając z dnia wolnego w szkole, już dzień wybrali się na wycieczkę "na próbę", ale trochę przesadzili. Po przejściu aż 21 km mieli dosyć wędrowania i nazajutrz tylko jeden z nich - Janusz Rutkowski zjawił się na zaplanowanej wycieczce. Ta pierwsza zaplanowana wycieczka była bardzo udana, trasa bowiem wiodła wzdłuż leśnych jezior w okolicach Klasztorka, a złote liście na drzewach i pod butami dodawały uroku wyprawie.
Jeszcze w tym samym roku udało się nam zorganizować 6 wycieczek z udziałem 29 osób. Otrzymaliśmy od Biblioteki aparat fotograficzny i kronikę oraz możliwość spotykania się w pomieszczeniach czytelni dla dzieci. Odtąd zebrania "Bibliochodów" odbywały się w każdy wtorek o godz. 17-ej."
Tak to się zaczęło, a potem pierwszy rajd zorganizowany przez p. Halinę odbył się we wrześniu 1969 roku. Od tego czasu wiosenne i jesienne "Bibliochody" weszły na stałe do kalendarza kwidzyńskich imprez. Do końca roku 2009 zorganizowała 41 Rajdów Jesiennych po Ziemi Kwidzyńskiej i 40 rajdów wiosennych „Szukamy Śladów Wiosny”. Od 1977 roku organizowała też rajdy dla pierwszoklasistów. Do końca 2009 roku odbyło się ich trzydzieści.
Uczestniczyła we wszystkich spływach kajakowych "Złote Liście" na Kaszubach oraz zdobyła Koronę Gór Polskich.
W Oddziale PTTK w Kwidzynie zdobyła uprawnienia:
- przodownika turystyki pieszej - od 1970 roku
- przodownika turystyki kajakowej - od 1968 roku
- znakarza szlaków pieszych - od 1990 roku
- wiceprezesa Zarządu PTTK - od 1993 roku
Od początku swojego członkowstwa w PTTK pełniła funkcje:
- członka Komisji Rewizyjnej Oddziału ( 1967-1969 )
- prezesa Klubu Turystyki Pieszej "Bibliochody" (1968-2009 )
- członka Zarządu Oddziału ( 1976-2005 )
- przewodniczącej Komisji Turystyki Pieszej ( 2006-2009 )
- wiceprezesa Zarządu Oddziału ( 2005-2009 )
W czasie swego tak bardzo aktywnego życia zdobyła szereg wyróżnień i odznaczeń:
- medal "Za zasługi w turystyce województwa gdańskiego" - 1975 rok,
- srebrna odznaka "Zasłużony w pracy wśród młodzieży" - 1975 rok
- srebrna odznaka Honorowa PTTK - 1974 rok
- złota odznaka Honorowa PTTK - 1985 rok
- medal "Za zasługi w turystyce województwa elbląskiego" - 1982 rok
- odznaka Honorowy Przodownik TP - 1992 rok
- złota odznaka "Zasłużony w pracy wśród młodzieży" - 2007 rok
oraz odznaczenia państwowe, resortowe, organizacji społecznych:
- Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej - 1978 rok
- Przyjaciel dziecka - 1980 rok
- Zasłużony Działacz Kultury - 1979 rok
- Zasłużony Działacz Turystyki (srebrna odznaka ) - 1977 rok
- Krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 1988 rok
- Zasłużony Działacz Turystyki ( złota odznaka ) - 1993 rok
Pani Halina Klein zmarła nagle 1 stycznia 2010 roku w wieku 74 lat. Jej pogrzeb odbył się 6 stycznia na cmentarzu komunalnym w Kwidzynie.
W Bibliotece Miejsko-Powiatowej działacze Oddziału PTTK w Kwidzynie oraz pracownicy Biblioteki w marcu 2010 roku zorganizowali wystawę poświęconą życiu, pasji i działalności pani Klein.
Galeria zdjęć wystawy:
Wystawa - 2010 rok
Turystyka była Jej pasją
Twórca Bibliochodów
Ostatnie chwile
Była prawdziwą pasjonatką, człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, urodzonym turystą, wspaniałym wychowawcą i wzorowym nauczycielem wielu pokoleń działaczy turystycznych nie tylko w macierzystym Oddziale PTTK, ale i na terenie całego kraju.
Źródła
- Wspomnienia spisane przez p. Halinę Klein - zbiory Biblioteki Miejsko-Powiatowej w Kwidzynie
- Kronika Biblioteki - Czytelnia dziecięca 1965 - 1967
