Pieśń Kwidzyniaków
"Pieśń Kwidzyniaków" - utwór autorstwa ówczesnego dyrektora Polskiego Gimnazjum w Kwidzynie - Władysława Gębika do muzyki skomponowanej przez Leona Kauczora - ówczesnego nauczyciela w tejże szkole. Pieśń powstała w przededniu Kongresu Polaków w Niemczech, w lutym 1938 roku. Obecnie jest to hymn (pieśń) szkoły I Liceum Ogólnokształcącego dawnego Polskiego Gimnazjum imienia dr Władysława Gębika. Czasami utwór występuje pod nazwą Hymn lub Hasło Kwidzyniaków.
Władysław Gębik w swojej książce "Burzom dziejów nie dali się zgnieść" pisał tak o tym utworze: "Program wychowania w Polskim Gimnazjum wyrażała skrótowo w dziedzinie emocjonalnej trzyzwrotkowa "Pieśń Kwidzyniaków". Łączyła ona wychowawcze wartości regionalizmu, jaki reprezentowaliśmy, obejmując przeszłość, teraźniejszość i przyszłość ludu Polskiego w Niemczech, oraz określała naszą, Kwidzyniaków, postawę wobec zbliżającej się rzeczywistości. Pragnęliśmy przygotować naszych wychowanków, nawet na możliwość takiego konfliktu zbrojnego, w wyniku którego może dla narodu polskiego zgasnąć słońce wolności. Nie wiedzieliśmy wówczas, że słowa naszej programowej pieśni spełnią się, i to bardzo szybko"
"W okresie funkcjonowania Polskiego Gimnazjum nie mogło być mowy o żadnym hymnie. Gdyby Niemcy usłyszeli, że w Polskim Gimnazjum śpiewa się hymn - to, co by się stało, łatwo sobie wyobrazić. Dlatego mówiliśmy i śpiewaliśmy tylko "Pieśń Kwidzyniaków". Ten tytuł dotyczył całego utworu. W przypadku, gdy śpiewaliśmy tylko pierwszą zwrotkę i refren, była mowa o "Haśle Kwidzyniaków". Obecnie, gdy uczniowie śpiewają tylko jedną zwrotkę, można mówić o Hymnie" (słowa Władysława Brzezińskiego, wychowanka Polskiego Gimnazjum)
Tekst Pieśni:
Przeminęły już wieki, a myśmy ostali,
Burzom dziejów nie dali się zgnieść,
Sztandar walki, co w ręce Ojcowie nam dali,
To nasz honor i wiara, to cześć.
Bo takie jest nasze hasło:
Wierzyć w czyn a nigdy w słowo.
Choćby nam i słońce zgasło,
Zapalimy je na nowo.
Równaj front i do walki bądź gotów i zbrojny,
Braciom w trudzie pomocną daj dłoń,
Na zamiary mierz siły i w czas niespokojny
Czujny stań się na okrzyk: Za broń!
Bo takie jest nasze hasło... itd.
Wicher dziejów niewoli rozerwie kajdany,
Lud swych losów ster ujmie i rząd,
Wyzwoloną pieśń wpisze swą krwią na sztandary,
Co zwycięski prowadzą nasz front.
Bo takie jest nasze hasło...itd
