Władysław Gębik

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn
(Różnice między wersjami)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
 
Ukończył gimnazjum w Myślenicach, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
 
Ukończył gimnazjum w Myślenicach, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
  
W latach 1923-1932 był nauczycielem w Miejskim Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. W Poznaniu w 1932 r. obronił pracę doktorską z zakresu biologii i uzyskał tytuł doktora nauk filozoficznych. W 1933 r. został nauczycielem Polskiego Gimnazjum w Bytomiu, potem w [[Kwidzyn]]ie. W 1934 przystąpił do tworzenia polskiego szkolnictwa średniego w Prusach Wschodnich. Zasłużył się w opracowaniu programu nauczania w szkołach polskich w Niemczech. Był założycielem i pierwszym dyrektorem [[Gimnazjum Polskie w Kwidzynie|Polskiego Gimnazjum w Kwidzynie]] (otwarte w 1937 r., 25 sierpnia 1939 r. uczniów i nauczycieli władze hitlerowskie internowały, nauczycieli przewieziono do obozów koncentracyjnych). Władysław Gębik trafił do obozu koncentracyjnego w Hohenbruch, potem Stutthof, Sachsenhausen i w końcu do Mauthausen-Gusen. W obozach koncentracyjnych przebywał od czerwca 1940 do 5 maja 1945 r. Nawet w tak trudnych warunkach wykazywał się postawą humanisty, opiekował się starszymi więźniami. Był prezesem Polskiej Rady Obozowej oraz Międzynarodowego Komitetu Więźniów.
+
W latach 1923-1932 był nauczycielem w Miejskim Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. W Poznaniu w 1932 r. obronił pracę doktorską z zakresu biologii i uzyskał tytuł doktora nauk filozoficznych. W 1933 r. został nauczycielem Polskiego Gimnazjum w Bytomiu, potem w [[Kwidzyn]]ie. W 1934 przystąpił do tworzenia polskiego szkolnictwa średniego w Prusach Wschodnich. Zasłużył się w opracowaniu programu nauczania w szkołach polskich w Niemczech. Był założycielem i pierwszym dyrektorem [[I Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Gębika d. Polskie Gimnazjum w Kwidzynie|Polskiego Gimnazjum w Kwidzynie]] (otwarte w 1937 r., 25 sierpnia 1939 r. uczniów i nauczycieli władze hitlerowskie internowały, nauczycieli przewieziono do obozów koncentracyjnych). Władysław Gębik trafił do obozu koncentracyjnego w Hohenbruch, potem Stutthof, Sachsenhausen i w końcu do Mauthausen-Gusen. W obozach koncentracyjnych przebywał od czerwca 1940 do 5 maja 1945 r. Nawet w tak trudnych warunkach wykazywał się postawą humanisty, opiekował się starszymi więźniami. Był prezesem Polskiej Rady Obozowej oraz Międzynarodowego Komitetu Więźniów.
  
 
W 1945 wrócił na teren Polski i podjął pracę w gimnazjum w Szczyrzycu. Niebawem przyjechał do Olsztyna i objął stanowisko naczelnika Wydziału Szkół Średnich Kuratorium Mazurskiego, Okręgu Szkolnego w Olsztynie.
 
W 1945 wrócił na teren Polski i podjął pracę w gimnazjum w Szczyrzycu. Niebawem przyjechał do Olsztyna i objął stanowisko naczelnika Wydziału Szkół Średnich Kuratorium Mazurskiego, Okręgu Szkolnego w Olsztynie.
Linia 22: Linia 22:
 
* „Wiara ojców” (przed 1939)
 
* „Wiara ojców” (przed 1939)
 
* "Kształt wzajemnej miłości" (przed 1939)
 
* "Kształt wzajemnej miłości" (przed 1939)
* "Burzom dziejów nie dali się zgnieść" (1967)
+
* "[[Burzom dziejów nie dali się zgnieść]]" (1967)
 
* "Z diabłami na ty" (1972)
 
* "Z diabłami na ty" (1972)
 
* "Czarodziejski grosz" (baśń sceniczna wystawiona przez krakowski Teatr Rozmaitości w 1969 r.)
 
* "Czarodziejski grosz" (baśń sceniczna wystawiona przez krakowski Teatr Rozmaitości w 1969 r.)

Aktualna wersja na dzień 22:31, 10 sty 2010

Władysław Gębik

Władysław Gębik (ur. 14 czerwca 1900 r. w Szczyrzycu koło Limanowej, zm. 23 marca 1986 r. w Krakowie) - doktor nauk filozoficznych, pedagog, pisarz, literat, pisał pod pseudonimem Andrzej Borowik, działacz społeczno-kulturalny spod znaku Rodła, etnograf.

Ukończył gimnazjum w Myślenicach, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

W latach 1923-1932 był nauczycielem w Miejskim Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. W Poznaniu w 1932 r. obronił pracę doktorską z zakresu biologii i uzyskał tytuł doktora nauk filozoficznych. W 1933 r. został nauczycielem Polskiego Gimnazjum w Bytomiu, potem w Kwidzynie. W 1934 przystąpił do tworzenia polskiego szkolnictwa średniego w Prusach Wschodnich. Zasłużył się w opracowaniu programu nauczania w szkołach polskich w Niemczech. Był założycielem i pierwszym dyrektorem Polskiego Gimnazjum w Kwidzynie (otwarte w 1937 r., 25 sierpnia 1939 r. uczniów i nauczycieli władze hitlerowskie internowały, nauczycieli przewieziono do obozów koncentracyjnych). Władysław Gębik trafił do obozu koncentracyjnego w Hohenbruch, potem Stutthof, Sachsenhausen i w końcu do Mauthausen-Gusen. W obozach koncentracyjnych przebywał od czerwca 1940 do 5 maja 1945 r. Nawet w tak trudnych warunkach wykazywał się postawą humanisty, opiekował się starszymi więźniami. Był prezesem Polskiej Rady Obozowej oraz Międzynarodowego Komitetu Więźniów.

W 1945 wrócił na teren Polski i podjął pracę w gimnazjum w Szczyrzycu. Niebawem przyjechał do Olsztyna i objął stanowisko naczelnika Wydziału Szkół Średnich Kuratorium Mazurskiego, Okręgu Szkolnego w Olsztynie.

W Olsztynie dr Gębik założył Oddział Towarzystwa Teatrów i Muzyki Ludowej. W latach 1948-1950 był kierownikiem Inspektoratu Kulturalno-Oświatowego Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” w Olsztynie. Był prezesem Zarządu Wojewódzkiego Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. W latach 1950-1957 był kierownikiem olsztyńskiej delegatury Państwowego Instytutu Sztuki i zajmował się zbieraniem rodzimego folkloru.

Był współzałożycielem „Słowa na Warmii i Mazurach” – regionalnego dodatku do „Słowa Powszechnego” i przez wiele lat był kierownikiem literackim tego pisma. Był współzałożycielem „Posłańca Warmińskiego”.

Brał udział w tworzeniu Klubu Literackiego (1953), przekształconego później w Klub Literatury Regionalnej przy Zarządzie Głównym Związku Literatów Polskich. Brał udział w tworzeniu Oddziału Związku Literatów Polskich w Olsztynie (1955), a następnie był jego prezesem w latach 1961-1971.

Uczestniczył w działaniach Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego oraz Związku Szczyrzyczan.

Był człowiekiem o szerokich zainteresowaniach. Zachęcał pisarzy i historyków do podejmowania tematów regionalnych, wielu udzielił pomocy. Wydawał książki starszym pisarzom i pomagał im w pozyskiwaniu środków do życia (np. Michał Lengowski i Jan Dopatka).

Pierwsze utwory pisał na potrzeby zespołów teatralnych. Jego dorobek literacki to m.in.:

  • „Wiara ojców” (przed 1939)
  • "Kształt wzajemnej miłości" (przed 1939)
  • "Burzom dziejów nie dali się zgnieść" (1967)
  • "Z diabłami na ty" (1972)
  • "Czarodziejski grosz" (baśń sceniczna wystawiona przez krakowski Teatr Rozmaitości w 1969 r.)
  • "O Michale Lengowskim, pieśniarzu warmińskim, w setną rocznicę urodzin" (1972)
  • "Pod warmińskim niebem" (1974)
  • "Chłopcy z Rzeczypospolitej Kwidzyńskiej"
  • "Nowy kiermasz bajek" (Warszawa 1983) zawiera m.in. pięć bajek autorstwa Władysława Gębika (Grosz dany w potrzebie złotem wróci do ciebie; Skąpy trzy razy traci; Warma; Feliks sum; Zaczarowana żabka)

Zmarł 23 marca 1986 r. w Krakowie i został pochowany na cmentarzu w Szczyrzycu. W jego ostatniej drodze towarzyszyli mu harcerze z 1 KDH "Szarża"- drużyny harcerskiej z Liceum Ogólnokształcącego w Kwidzynie


Źródła