Urząd Miejski

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „w latach 1913 - 1915 dla starosty (landrata) kwidzyńskiego [landratem był wtedy dr Adolf Abicht (1906- 20), a burmistrzem miasta Franz Zitzlaff (1903-13)] przy dawnej…”)
 
 
Linia 1: Linia 1:
w latach 1913 - 1915 dla starosty (landrata) kwidzyńskiego [landratem był wtedy dr Adolf Abicht (1906- 20), a burmistrzem miasta Franz Zitzlaff (1903-13)] przy dawnej Alei Górkowskiej (Gorkener Allee), zwanej też Drogą Prabucką (Riesenburger Weg), czyli przy obecnej [[Ulica Warszawska w Kwidzynie|ul. Warszawskiej]] wybudowano okazały, reprezentacyjny gmach. Budynek wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta jest 22-osiowy. Posiada cztery kondygnacje. Przykryty on został dachem mansardowym z umieszczonym wewnątrz piętrem. Neobarokowy pałac ma symetryczne skrzydła boczne, wysunięte i ustawione prostopadle w elewacji tylnej. Fasada z mocno zaakcentowanymi ryzalitami mieści na swojej osi portyk czterokolumnowy z wejściem głównym, nad którym na wysokości piętra powstała balustrada dużego balkonu. Czteroosiowa facjata nad portykiem została zwieńczona imponującym wysokim frontonem. Na frontonie powstał bogaty relief (płaskorzeźba) ornamentowo - roślinny, na którym były umieszczone herby Prus Zachodnich i Kwidzyna. Po 1945 roku herb Prus przerobiono na polskiego orła tzw. piastowskiego bez korony. Obydwa piętra elewacji obramowano pasami, co podnosiło wrażenie monumentalności oraz dodano różne elementy sztukatorskie. W ryzalicie południowym umieszczono dwukondygnacyjną salę posiedzeń, co widać z zewnątrz dzięki innemu kształtowi otworów okiennych i bogatszym dekoracjom. W sali obrad przed 1945 rokiem wisiał m.in. wielki obraz olejny z panoramą Gniewa (miasto to do 1920 roku było w powiecie kwidzyńskim). Obraz ten namalował i podarował starostwu nauczyciel C.F Schiever z Gniewa w 1913 roku. Ze względu na wybuch wojny światowej sala posiedzeń nie została w pełni wykończona i jej pełną krasę możemy oglądać dopiero od 3 lat dzięki remontowi wykonanemu wspólnie przez miasto i powiat kosztem ok. 800 tys. zł. Wnętrza biur, a także sień i klatka schodowa zaprojektowane zostały jako przestronne i jasne.  
+
<imagemap>
 +
Plik:Umiasta stare nowe.jpg|thumb|500px|'''Komparatystyka''' - wykonał Waldemar Plebański
 +
default [http://kwidzyn.098.pl/um.htm]
 +
desc none
 +
</imagemap>
 +
 
 +
W latach 1913 - 1915 dla starosty (landrata) kwidzyńskiego [landratem był wtedy dr Adolf Abicht (1906- 20), a burmistrzem miasta Franz Zitzlaff (1903-13)] przy dawnej Alei Górkowskiej (Gorkener Allee), zwanej też Drogą Prabucką (Riesenburger Weg), czyli przy obecnej [[Ulica Warszawska w Kwidzynie|ul. Warszawskiej]] wybudowano okazały, reprezentacyjny gmach. Budynek wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta jest 22-osiowy. Posiada cztery kondygnacje. Przykryty on został dachem mansardowym z umieszczonym wewnątrz piętrem. Neobarokowy pałac ma symetryczne skrzydła boczne, wysunięte i ustawione prostopadle w elewacji tylnej. Fasada z mocno zaakcentowanymi ryzalitami mieści na swojej osi portyk czterokolumnowy z wejściem głównym, nad którym na wysokości piętra powstała balustrada dużego balkonu. Czteroosiowa facjata nad portykiem została zwieńczona imponującym wysokim frontonem. Na frontonie powstał bogaty relief (płaskorzeźba) ornamentowo - roślinny, na którym były umieszczone herby Prus Zachodnich i Kwidzyna. Po 1945 roku herb Prus przerobiono na polskiego orła tzw. piastowskiego bez korony. Obydwa piętra elewacji obramowano pasami, co podnosiło wrażenie monumentalności oraz dodano różne elementy sztukatorskie. W ryzalicie południowym umieszczono dwukondygnacyjną salę posiedzeń, co widać z zewnątrz dzięki innemu kształtowi otworów okiennych i bogatszym dekoracjom. W sali obrad przed 1945 rokiem wisiał m.in. wielki obraz olejny z panoramą Gniewa (miasto to do 1920 roku było w powiecie kwidzyńskim). Obraz ten namalował i podarował starostwu nauczyciel C.F Schiever z Gniewa w 1913 roku. Ze względu na wybuch wojny światowej sala posiedzeń nie została w pełni wykończona i jej pełną krasę możemy oglądać dopiero od 3 lat dzięki remontowi wykonanemu wspólnie przez miasto i powiat kosztem ok. 800 tys. zł. Wnętrza biur, a także sień i klatka schodowa zaprojektowane zostały jako przestronne i jasne.  
  
 
Budynek Starostwa był ostatnim gmachem publicznym wzniesionym w Kwidzynie przed upadkiem Cesarstwa Niemieckiego w 1918 roku. Jego architektura wzorowana była na potężnych ratuszach niektórych dzielnic Berlina, które też powstały nieco wcześniej lub w tym samym czasie: Schoenebergu, Spandau i Śródmieścia.
 
Budynek Starostwa był ostatnim gmachem publicznym wzniesionym w Kwidzynie przed upadkiem Cesarstwa Niemieckiego w 1918 roku. Jego architektura wzorowana była na potężnych ratuszach niektórych dzielnic Berlina, które też powstały nieco wcześniej lub w tym samym czasie: Schoenebergu, Spandau i Śródmieścia.

Aktualna wersja na dzień 19:02, 14 wrz 2014

'''Komparatystyka''' - wykonał Waldemar Plebański

W latach 1913 - 1915 dla starosty (landrata) kwidzyńskiego [landratem był wtedy dr Adolf Abicht (1906- 20), a burmistrzem miasta Franz Zitzlaff (1903-13)] przy dawnej Alei Górkowskiej (Gorkener Allee), zwanej też Drogą Prabucką (Riesenburger Weg), czyli przy obecnej ul. Warszawskiej wybudowano okazały, reprezentacyjny gmach. Budynek wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta jest 22-osiowy. Posiada cztery kondygnacje. Przykryty on został dachem mansardowym z umieszczonym wewnątrz piętrem. Neobarokowy pałac ma symetryczne skrzydła boczne, wysunięte i ustawione prostopadle w elewacji tylnej. Fasada z mocno zaakcentowanymi ryzalitami mieści na swojej osi portyk czterokolumnowy z wejściem głównym, nad którym na wysokości piętra powstała balustrada dużego balkonu. Czteroosiowa facjata nad portykiem została zwieńczona imponującym wysokim frontonem. Na frontonie powstał bogaty relief (płaskorzeźba) ornamentowo - roślinny, na którym były umieszczone herby Prus Zachodnich i Kwidzyna. Po 1945 roku herb Prus przerobiono na polskiego orła tzw. piastowskiego bez korony. Obydwa piętra elewacji obramowano pasami, co podnosiło wrażenie monumentalności oraz dodano różne elementy sztukatorskie. W ryzalicie południowym umieszczono dwukondygnacyjną salę posiedzeń, co widać z zewnątrz dzięki innemu kształtowi otworów okiennych i bogatszym dekoracjom. W sali obrad przed 1945 rokiem wisiał m.in. wielki obraz olejny z panoramą Gniewa (miasto to do 1920 roku było w powiecie kwidzyńskim). Obraz ten namalował i podarował starostwu nauczyciel C.F Schiever z Gniewa w 1913 roku. Ze względu na wybuch wojny światowej sala posiedzeń nie została w pełni wykończona i jej pełną krasę możemy oglądać dopiero od 3 lat dzięki remontowi wykonanemu wspólnie przez miasto i powiat kosztem ok. 800 tys. zł. Wnętrza biur, a także sień i klatka schodowa zaprojektowane zostały jako przestronne i jasne.

Budynek Starostwa był ostatnim gmachem publicznym wzniesionym w Kwidzynie przed upadkiem Cesarstwa Niemieckiego w 1918 roku. Jego architektura wzorowana była na potężnych ratuszach niektórych dzielnic Berlina, które też powstały nieco wcześniej lub w tym samym czasie: Schoenebergu, Spandau i Śródmieścia.

Po II wojnie światowej w budynku, który krótko był przez Armię Czerwoną zajęty na szpital mieściło się m.in. Starostwo Powiatowe (1945-50), Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (1950-73), Urząd Powiatowy (1973-75), Urząd Miejski (od 1975), Urząd Rejonowy (1984-90) i znowu po reaktywowaniu powiatów Starostwo Powiatowe (od 1998), a także przejściowo Urząd Gminy Kwidzyn i inne instytucje oraz organizacje. Obecnie mieści się w nim Urząd Miejski w Kwidzynie.

23 września 2007 roku w nowo wyremontowanym gmachu doszło do pożaru.

Źródło

Na podstawie opracowania A. Barganowskiego (2007r.)