Myśliwiec - Tomasz Bielawski
„Myśliwiec” Tomasza Bielawskiego to jedno z pierwszych dzieł w literaturze polskiej mówiące o myślistwie.
W „Myśliwcu” autor opisuje polowania w okolicach Bystrzca, Prabut, Kwidzyna, Watkowic, Sztumu i Gniewu.
Bielawski jako pierwszy opisał tak gruntownie łowiectwo opierając się o rodzime przykłady i osobiste doznania. Przedstawił w nim dynamicznie ujętą scenę polowania na lisy i zające. Występują w niej postacie obdarzone imionami oraz psy z nazwami. Do narracji zostały wplecione okrzyki myśliwskie, dialogi, przytoczenia, odznaczające się potocznym językiem i stylem.
Fragment „Myśliwca”, który jest dowodem zorganizowanego łowiectwa w XVI wieku na naszych terenach:
... Żeś nie jadł, zaniechaj chrapu,
Skok otrzymaj od harapu.
Już ci powiem, mkni z kotem do Bystrca, Bogdanie,
Ujźrzę, o łaskę pańską będzie tobie tanie.
Zaniechajcie się z tą butam,
Poszczujem co ku Prabutam.
Ono zając, u la la, biegaj Serafinie,
Owo wskok rączo bieży rowem ku Kwiedzynie.
Bogdanie, wróć się, nieboże,
Chwałaż tobie, miły Boże.
Niecnotliwa zdarła mu grzbiet wszystek ta Lota,
Weź do tego mniejszego, rozdartego kota.
Lepiej by na Watkowice,
Poszukać lisa, wilczyce.
W pańskiej puszczy ku Sztumu, tam się cuda rodzą,
Więc po łęgu ku Gniewu rady tam wychodzą ...
„Myśliwiec” po raz pierwszy został wydany drukiem w 1595 roku w Krakowie.
W zbiorach polskich przetrwały dwa kompletne egzemplarze pierwszego wydania „Myśliwca”. Jeden z nich znajduje się w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich PAN we Wrocławiu, drugi w Bibliotece Kórnickiej PAN.
