Kwidzyńskie znaczki plebiscytowe

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn
(Różnice między wersjami)
Linia 21: Linia 21:
 
Z powodu powtarzajacych się błędów w poprzednich wydaniach przedrukowych, do form drukarskich używano czcionek o różnym kroju liter, występowały fałszerstwa i nadużycia, tym razem za zgodą władz plebiscytowych trzywersowy nadruk offsetowy czarnymi literami z wyraźnym powiększeniem wyrazu "Marienwerder" wykonała Drukarnia Państwowa w Berlinie. Łączny nakład tych znaczków wynosił 456 tys. sztuk.
 
Z powodu powtarzajacych się błędów w poprzednich wydaniach przedrukowych, do form drukarskich używano czcionek o różnym kroju liter, występowały fałszerstwa i nadużycia, tym razem za zgodą władz plebiscytowych trzywersowy nadruk offsetowy czarnymi literami z wyraźnym powiększeniem wyrazu "Marienwerder" wykonała Drukarnia Państwowa w Berlinie. Łączny nakład tych znaczków wynosił 456 tys. sztuk.
  
W dniu plebiscytu tj. 11 lipca 1920 roku - z wartościami 1, 2, 3 i 5 marek oraz 8 sierpnia - z wartościami 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 i 75 fenigów ukazało się na białym, gładkim papierze tzw. '''drugie wydanie mediolańskie'''. Razem 14 znaczków Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej. Litografia z drukarnii w Mediolanie przedstawiała ten sam rysunek, co w pierwszym wydaniu. Jednak zamiast górnego napisu "COMMISION INTERALLIEE" widniał napis "PLEBISCITE". U dołu zaś zamiast tylko niemieckiego "MARIENWERDER", na wyraźne żądanie strony polskiej, zarzucającej Komisji jednostronność i dyskryminację, pojawił się napis dwujęzyczny "MARIENWERDER KWIDZYN". Łączny nakład tych znaczków wynosił 6224,5 tys. sztuk. Większość z nich nie wesza do obiegu pocztowego, a część sprzedawano z nadrukiem "Deutsches Reich".
+
W dniu plebiscytu tj. 11 lipca 1920 roku - z wartościami 1, 2, 3 i 5 marek oraz 8 sierpnia - z wartościami 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 i 75 fenigów ukazało się na białym, gładkim papierze tzw. '''drugie wydanie mediolańskie'''. Razem 14 znaczków Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej. Litografia z drukarni w Mediolanie przedstawiała ten sam rysunek, co w pierwszym wydaniu. Jednak zamiast górnego napisu "COMMISION INTERALLIEE" widniał napis "PLEBISCITE". U dołu zaś zamiast tylko niemieckiego "MARIENWERDER", na wyraźne żądanie strony polskiej, zarzucającej Komisji jednostronność i dyskryminację, pojawił się napis dwujęzyczny "MARIENWERDER KWIDZYN". Łączny nakład tych znaczków wynosił 6224,5 tys. sztuk. Większość z nich nie wesza do obiegu pocztowego, a część sprzedawano z nadrukiem "Deutsches Reich".
  
 
Łącznie ze znaczkami próbnymi ukazały się 44 znaczki plebiscytowe, w tym 28 oryginalnych ( obydwa wydania mediolańskie ) i 16 przedruków ze znaczków niemieckich.
 
Łącznie ze znaczkami próbnymi ukazały się 44 znaczki plebiscytowe, w tym 28 oryginalnych ( obydwa wydania mediolańskie ) i 16 przedruków ze znaczków niemieckich.

Wersja z 15:35, 2 sty 2009

W czasie trwania przygotowań do plebiscytu w roku 1920 na mocy decyzji alianckich komisji międzysojuszniczych, zarówno w Kwidzynie jak i Olsztynie emitowane były znaczki pocztowe. Do dnia ich wprowadzenia na obszarach plebiscytowych były w obiegu znaczki niemieckie.

W skład Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej ( Commission Interallieé de Gouvernement et de Plébiscite de Marienwerder ), na której czele stał Włoch Angelo Pavia, wchodził wieloletni urzędnik poczty w Liverpoolu Henry Beaumont, który stanął na czele departamentu taryfy, komunikacji, telefonu i telegrafu.

W tym czasie w okręgu kwidzyńskim działały 64 placówki pocztowe, z czego na obszarze obecnego powiatu kwidzyńskiego było ich 24. Miejscowości, które posiadały placówki pocztowe to: Bądki, Bronisławowo, Czarne Dolne, Gardeja, Gdakowo, Grabówko, Korzeniewo, Krzykosy, Kwidzyn, Nebrowo Wielkie, Nowa Wioska, Obrzynowo, Okrągła Łąka, Pawłowo, Prabuty, Rakowiec, Ryjewo, Sadlinki, Straszewo, Szałwinek, Trumieje, Trumiejki i Tychnowy.

Po obszarze plebiscytowym kursowało 13 autobusów pocztowych przewożących pocztę.

13 marca 1920 roku ukazało się litograficzne pierwsze wydanie, tzw. mediolańskie, 14 znaczków plebiscytowych z okręgu kwidzyńskiego. Znaczki o jednakowym rysunku były w różnych kolorach, na różnym papierze i różnych nominałach. Znaczki na papierze białoniebieskim grubym miały nominały 5, 10, 25 i 50 fenigów. Znaczki na papierze białoszarym grubym miały nominały 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 i 75 fenigów oraz 1, 2, 3 i 4 marki. Natomiast znaczki na papierze pergaminowym cienkim miały nominały 5, 10, 15, 20, 50 fenigów i 1 marki. Znaczki za 3 i za 5 marek były dwukolorowe.

Obramowany znaczek przedstawiał postać kobiety w długiej sukni z chorągwiami mocarstw sprzymierzonych ( Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch i Japonii ). Kobieta stała na urnie wyborczej z napisem "Populi voluntas" ( głosowanie ludowe ). Z powodu tej urny przypominającej trumnę zarówno Polacy jak i Niemcy nazwali tą edycję "pierwszym wydaniem trumiennym". Oburzony były sekretarz Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego Stanisław Nowakowski zarzucił Przewodniczącemu Komisji, Angelo Pavii, że: "kazał wydrukować znaczki plebiscytowe z trumną, w której była nasza wolność pogrzebana". W górnej ramce, znaczki wieńczył napis : "COMMISION INTERALLIEE", a u dołu napis "MARIENWERDER".

Z powodu opóźnienia w przewozie z Włoch, znaczki te weszły do obiegu o dzień później, niż planowano, a najstarsze znane datowniki pochodzą z 14 marca 1920 roku. Łączny ich nakład wynosił 12801,6 tyś. sztuk.

W dniach od 27 marca do 8 maja w kwidzyńskiej drukarni Wendta Grolla na białym, gładkim papierze wykonano wydanie przedrukowe złożone z 6 znaczków. Pierwszych 5 znaczków o nominałach 5, 20, 50, 75 i 80 fenigów przedstawiało wielokrotnie emitowane w Rzeszy od 1900 roku popiersie typu "Germania", do którego modelką była Anna Führing z Berlina. Szósty znaczek przedstawiał gmach Ministerstwa Poczty Rzeszy w kolorze czerwonym według rysunku radcy Frenzela i miał wartość 1 marki. Był on również wielokrotnie wydawany w pierwszych dekadach XX wieku. Wszystkie znaczki miały trzywersowy typograficzny nadruk "COMMISION INTERALLIEÉ MARIENWERDER", ale znaczki te nie weszły do obiegu.

W dniach od 21 kwietnia do 9 maja 1920 roku w drukarnii Wendta Grolla wykonano kolejny przedruk 4 znaczków typu "Germania". W związku z brakiem znaczków o większej wartości, tym razem nominały w fenigach zostały zmienione czarnym nadrukiem kolejno na 1, 2, 3 i 5 marek. Pod nim pozostał trzywersowy napis z francuską nazwą Komisji Międzysojuszniczej, a ich nakład podawany jest od 98 do 131 tys. sztuk razem. Jednocześnie od 10 maja wzrosła, średnio dwukrotnie wysokość taryfy pocztowej w kwidzyńskim okręgu plebiscytowym zarówno w obrocie lokalnym, jak i zagranicznym. Najbardziej podrożały znaczki na karty pocztowe i listy o wadze do 20 gram.

9 lipca ukazało się na białym, cienkim papierze trzecie wydanie przedrukowe złożone z 4 znaczków niemieckich. Trzy o nominałach 1, 1,25 i 1,50 marek przedstawiały gmach Ministerstwa Poczty Rzeszy, a czwarty za 2,50 marki ( wydawany od 1900 roku ) posiadał wizerunek Alegorii Północy i Południa ze stojącym w środku Geniuszem. Była to apoteoza zgody narodowej z podpisem u dołu: "SEID - EINIG - EINIG - EINIG" wykonana według rysunku Lipinsky'ego do sztychu prof. F. Roese.

Z powodu powtarzajacych się błędów w poprzednich wydaniach przedrukowych, do form drukarskich używano czcionek o różnym kroju liter, występowały fałszerstwa i nadużycia, tym razem za zgodą władz plebiscytowych trzywersowy nadruk offsetowy czarnymi literami z wyraźnym powiększeniem wyrazu "Marienwerder" wykonała Drukarnia Państwowa w Berlinie. Łączny nakład tych znaczków wynosił 456 tys. sztuk.

W dniu plebiscytu tj. 11 lipca 1920 roku - z wartościami 1, 2, 3 i 5 marek oraz 8 sierpnia - z wartościami 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 i 75 fenigów ukazało się na białym, gładkim papierze tzw. drugie wydanie mediolańskie. Razem 14 znaczków Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej. Litografia z drukarni w Mediolanie przedstawiała ten sam rysunek, co w pierwszym wydaniu. Jednak zamiast górnego napisu "COMMISION INTERALLIEE" widniał napis "PLEBISCITE". U dołu zaś zamiast tylko niemieckiego "MARIENWERDER", na wyraźne żądanie strony polskiej, zarzucającej Komisji jednostronność i dyskryminację, pojawił się napis dwujęzyczny "MARIENWERDER KWIDZYN". Łączny nakład tych znaczków wynosił 6224,5 tys. sztuk. Większość z nich nie wesza do obiegu pocztowego, a część sprzedawano z nadrukiem "Deutsches Reich".

Łącznie ze znaczkami próbnymi ukazały się 44 znaczki plebiscytowe, w tym 28 oryginalnych ( obydwa wydania mediolańskie ) i 16 przedruków ze znaczków niemieckich.

16 sierpnia 1920 roku Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa opuściła Kwidzyn, ale wydawane z jej polecenia znaczki nadal były używane. Swoją ważność straciły 13 września 1920 roku.

Źródła