Gdakowo

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn

Gdakowo - wieś w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Prabuty.

W latach 1975-1998 wieś należała do województwa elbląskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki o Gdakowie sięgają 1285 roku, gdzie wymieniany był jako Dachowe. W XIII i XIV wieku znajdowało się w posiadaniu rodziny Stangów - 10 kwietnia 1285 roku kapituła pomezańska przekazała Ditrichowi Stange 50 włók ziemi w Gdakowie i Rodowie, jako zwrot długu. W 1321 lub 1322 roku doszło do transakcji sprzedaży dóbr Gdakowo - nowym właścicielem został mieszczanin z Torunia Jan Wenke, co potwierdził w 1325 roku biskup pomezański Rudolf. Kolejnym właścicielem stał się Tideman Pope wraz z żoną Agnieszką. Miało to miejsce w 1367 roku i wtedy też po raz pierwszy Gdakowo określono jako wieś. W roku 1409, jak wynika z dokumentacji, we wsi znajdowała się karczma oraz kaplica katolicka. Ta ostatnia została zniszczona w trakcie wojny głodowej, a następnie odbudowana, aby w 1601 r. mogła stać się filią polskiego kościoła w Prabutach. W 1752 r. dokonano rozbiórki kaplicy, a na jej miejscu powstał kościół (w latach 1753-1755) wg projektu Bogumiła Haselbachera.


Ludność

Wielkość wsi przedstawiała się następująco na przestrzeni lat: 1789 r. - 34 domy mieszkalne, 1817 r. - 38 domów mieszkalnych, 278 mieszkańców, 1831 r. - 35 domów mieszkalnych, 217 mieszkańców, 1864 r. - 48 domów mieszkalnych, 373 mieszkańców, 1871 r. - 48 domów mieszkalnych, 372 mieszkańców, 1885 r. - 48 domów mieszkalnych, 357 mieszkańców, 1895 r. - 44 domy mieszkalne, 337 mieszkańców, 1905 r. - 45 domów mieszkalnych, 306 mieszkańców,

Źródła