Gdakowo
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | ||
| + | | | ||
| + | <googlemap version="0.9" lat="53.80207" lon="19.181099" type="map" selector="no"> | ||
| + | (G) 53.820517, 19.154835, Gdakowo | ||
| + | </googlemap> | ||
| + | |- | ||
| + | !|'''Gdakowo na mapie''' | ||
| + | |} | ||
'''Gdakowo''' - wieś w województwie pomorskim, w [[powiat kwidzyński|powiecie kwidzyńskim]], w [[Gmina Prabuty|gminie Prabuty]]. | '''Gdakowo''' - wieś w województwie pomorskim, w [[powiat kwidzyński|powiecie kwidzyńskim]], w [[Gmina Prabuty|gminie Prabuty]]. | ||
| Linia 5: | Linia 13: | ||
== Historia == | == Historia == | ||
| − | Pierwsze wzmianki o Gdakowie sięgają 1285 roku, gdzie wymieniany był jako Dachowe. W XIII i XIV wieku znajdowało się w posiadaniu rodziny Stangów - 10 kwietnia 1285 roku kapituła pomezańska przekazała Ditrichowi Stange 50 włók ziemi w Gdakowie i Rodowie, jako zwrot długu. W 1321 lub 1322 roku doszło do transakcji sprzedaży dóbr Gdakowo - nowym właścicielem został mieszczanin z Torunia Jan Wenke, co potwierdził w 1325 roku biskup pomezański Rudolf. Kolejnym właścicielem stał się Tideman Pope wraz z żoną Agnieszką. Miało to miejsce w 1367 roku i wtedy też po raz pierwszy Gdakowo określono jako wieś. | + | Pierwsze wzmianki o Gdakowie sięgają 1285 roku, gdzie wymieniany był jako Dachowe. W XIII i XIV wieku znajdowało się w posiadaniu rodziny Stangów - 10 kwietnia 1285 roku kapituła pomezańska przekazała Ditrichowi Stange 50 włók ziemi w Gdakowie i [[Rodowo|Rodowie]], jako zwrot długu. W [[1321]] lub [[1322]] roku doszło do transakcji sprzedaży dóbr Gdakowo - nowym właścicielem został mieszczanin z Torunia Jan Wenke, co potwierdził w [[1325]] roku biskup pomezański Rudolf. Kolejnym właścicielem stał się Tideman Pope wraz z żoną Agnieszką. Miało to miejsce w [[1367]] roku i wtedy też po raz pierwszy Gdakowo określono jako wieś. |
| − | W roku 1409, jak wynika z dokumentacji, we wsi znajdowała się karczma oraz kaplica katolicka. Ta ostatnia została zniszczona w trakcie wojny głodowej, a następnie odbudowana, aby w 1601 r. mogła stać się filią polskiego kościoła w Prabutach. W 1752 r. dokonano rozbiórki kaplicy, a na jej miejscu powstał kościół (w latach 1753-1755) wg projektu Bogumiła Haselbachera. | + | |
| + | W roku [[1409]], jak wynika z dokumentacji, we wsi znajdowała się karczma oraz kaplica katolicka. Ta ostatnia została zniszczona w trakcie wojny głodowej, a następnie odbudowana, aby w [[1601]] r. mogła stać się filią [[Kościół Polski w Prabutach|polskiego kościoła]] w [[Prabuty|Prabutach]]. W [[1752]] r. dokonano rozbiórki kaplicy, a na jej miejscu powstał kościół (w latach 1753-1755) wg projektu Bogumiła Haselbachera. | ||
Wersja z 23:07, 23 kwi 2008
|
UNIQ3dc2c9e373e93428-googlemap-00000000-QINU |
| Gdakowo na mapie |
|---|
Gdakowo - wieś w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Prabuty.
W latach 1975-1998 wieś należała do województwa elbląskiego.
Historia
Pierwsze wzmianki o Gdakowie sięgają 1285 roku, gdzie wymieniany był jako Dachowe. W XIII i XIV wieku znajdowało się w posiadaniu rodziny Stangów - 10 kwietnia 1285 roku kapituła pomezańska przekazała Ditrichowi Stange 50 włók ziemi w Gdakowie i Rodowie, jako zwrot długu. W 1321 lub 1322 roku doszło do transakcji sprzedaży dóbr Gdakowo - nowym właścicielem został mieszczanin z Torunia Jan Wenke, co potwierdził w 1325 roku biskup pomezański Rudolf. Kolejnym właścicielem stał się Tideman Pope wraz z żoną Agnieszką. Miało to miejsce w 1367 roku i wtedy też po raz pierwszy Gdakowo określono jako wieś.
W roku 1409, jak wynika z dokumentacji, we wsi znajdowała się karczma oraz kaplica katolicka. Ta ostatnia została zniszczona w trakcie wojny głodowej, a następnie odbudowana, aby w 1601 r. mogła stać się filią polskiego kościoła w Prabutach. W 1752 r. dokonano rozbiórki kaplicy, a na jej miejscu powstał kościół (w latach 1753-1755) wg projektu Bogumiła Haselbachera.
Ludność
Wielkość wsi przedstawiała się następująco na przestrzeni lat:
- 1789 r. - 34 domy mieszkalne,
- 1817 r. - 38 domów mieszkalnych, 278 mieszkańców,
- 1831 r. - 35 domów mieszkalnych, 217 mieszkańców,
- 1864 r. - 48 domów mieszkalnych, 373 mieszkańców,
- 1871 r. - 48 domów mieszkalnych, 372 mieszkańców,
- 1885 r. - 48 domów mieszkalnych, 357 mieszkańców,
- 1895 r. - 44 domy mieszkalne, 337 mieszkańców,
- 1905 r. - 45 domów mieszkalnych, 306 mieszkańców,
Źródła
|
