Chłopcy z Rzeczypospolitej Kwidzyńskiej
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Grafika:gebik__chlopcy.jpg|thumb|300px|Okładka]] | + | [[Grafika:gebik__chlopcy.jpg|thumb|300px|Okładka - Wydanie z 1968 roku]] |
| + | [[Grafika:Gebik - Chlopcy z Rzeczpospolitej Kwidzynskiej.jpg|thumb|300px|Okładka wydawnictwa Pojezierze z 1970 roku]] | ||
| − | '''„Chłopcy z Rzeczypospolitej Kwidzyńskiej”''' – książka autorstwa [[Władysław Gębik|Władysława Gębika]] wydana przez [http://www.wydawnictwo-warmia.pl/Warmia/O%20Warmii.html Wydawnictwo Pojezierze] | + | '''„Chłopcy z Rzeczypospolitej Kwidzyńskiej”''' – książka autorstwa [[Władysław Gębik|Władysława Gębika]] wydana przez [http://www.wydawnictwo-warmia.pl/Warmia/O%20Warmii.html Wydawnictwo Pojezierze] z inicjatywy i na zlecenie Klubu Literatury Regionalnej Związku Literatów Polskich w Olsztynie Nakładem Społecznego Funduszu im. Michała Kajki. Okładkę, zarówno do pierwszego jak i drugiego wydania, zaprojektował Wiesław Wojczulanis. Książka zwiera 133 ponumerowane strony i kilkanaście fotografii. |
| − | Książka opowiada o Polskim Gimnazjum w Kwidzynie, które miało obowiązek wychowywać kadrę inteligencji na potrzeby ludu polskiego w państwie niemieckim. Dużo miejsca autor poświęca także eksperymentowi wychowawczemu, który miał wspierać realizację wyżej wymienionego celu, w postaci Spółdzielni Kwidzyniaków. Miała to być „samodzielna i samorządna instytucja społeczno-gospodarcza, realizująca poprzez własne formy działania zasadniczy cel wychowawczy szkoły, jakim było przygotowanie wychowanków do życia i czekających ich w przyszłości obowiązków i zadań. Spółdzielnia doskonale więc dopełniała wykształcenie ogólne. Takie dopełnienie było tym cenniejsze, że władze niemieckie nie zezwoliły Polakom na zakładanie własnych szkół zawodowych, umożliwiających młodzieży polskiej zdobywanie określonego zawodu”. Spółdzielnia była jedną istniejącą polską spółdzielnią na terenie państwa niemieckiego w latach 1937-1939. | + | Książka opowiada o [[I Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Gębika d. Polskie Gimnazjum w Kwidzynie|Polskim Gimnazjum]] w Kwidzynie, które miało obowiązek wychowywać kadrę inteligencji na potrzeby ludu polskiego w państwie niemieckim. Dużo miejsca autor poświęca także eksperymentowi wychowawczemu, który miał wspierać realizację wyżej wymienionego celu, w postaci Spółdzielni Kwidzyniaków. Miała to być „samodzielna i samorządna instytucja społeczno-gospodarcza, realizująca poprzez własne formy działania zasadniczy cel wychowawczy szkoły, jakim było przygotowanie wychowanków do życia i czekających ich w przyszłości obowiązków i zadań. Spółdzielnia doskonale więc dopełniała wykształcenie ogólne. Takie dopełnienie było tym cenniejsze, że władze niemieckie nie zezwoliły Polakom na zakładanie własnych szkół zawodowych, umożliwiających młodzieży polskiej zdobywanie określonego zawodu”. Spółdzielnia była jedną istniejącą polską spółdzielnią na terenie państwa niemieckiego w latach 1937-1939. |
[[Kategoria:Biblioteka]] | [[Kategoria:Biblioteka]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:20, 12 mar 2014
„Chłopcy z Rzeczypospolitej Kwidzyńskiej” – książka autorstwa Władysława Gębika wydana przez Wydawnictwo Pojezierze z inicjatywy i na zlecenie Klubu Literatury Regionalnej Związku Literatów Polskich w Olsztynie Nakładem Społecznego Funduszu im. Michała Kajki. Okładkę, zarówno do pierwszego jak i drugiego wydania, zaprojektował Wiesław Wojczulanis. Książka zwiera 133 ponumerowane strony i kilkanaście fotografii.
Książka opowiada o Polskim Gimnazjum w Kwidzynie, które miało obowiązek wychowywać kadrę inteligencji na potrzeby ludu polskiego w państwie niemieckim. Dużo miejsca autor poświęca także eksperymentowi wychowawczemu, który miał wspierać realizację wyżej wymienionego celu, w postaci Spółdzielni Kwidzyniaków. Miała to być „samodzielna i samorządna instytucja społeczno-gospodarcza, realizująca poprzez własne formy działania zasadniczy cel wychowawczy szkoły, jakim było przygotowanie wychowanków do życia i czekających ich w przyszłości obowiązków i zadań. Spółdzielnia doskonale więc dopełniała wykształcenie ogólne. Takie dopełnienie było tym cenniejsze, że władze niemieckie nie zezwoliły Polakom na zakładanie własnych szkół zawodowych, umożliwiających młodzieży polskiej zdobywanie określonego zawodu”. Spółdzielnia była jedną istniejącą polską spółdzielnią na terenie państwa niemieckiego w latach 1937-1939.
