Linia kolejowa Kwidzyn-Kisielice
Linia kolejowa Kwidzyn - Kisielice została wybudowana przez Pruskie Koleje Państwowe z upoważnienia z dnia 3 lipca 1896 r. Otwarcie nastąpiło 15 stycznia 1900 roku. Była to linia jednotorowa znaczenia lokalnego o normalanym rozstawie szyn. Jej długość wynosiła 28,6 km. Na trasie powstały następujące stacje:
- Miłosna (Liebenthal) – na 3 km trasy,
- Krzykosy (Kröxen) – 8,4 km,
- Rozajny Wielkie (Gross Rosainen) – 13,6 km,
- Wilkowo (Wilkau) – 20, 2 km,
- Łodygowo (Ludwigsdorf) – 23,7 km.
Według rozkładów z 1903 roku pociąg pokonywał trasę w 56 minut.
Z dniem 1 stycznia 1945 linia została zamknięta dla ruchu pasażerskiego. Niewiele później, bo prawdopodobnie w maju lub czerwcu wspomnianego roku, została ona rozebrana przez Armię Czerwoną na odcinku Kisielice – Krzykosy (prawdopodobnie razem ze stacją), stąd dopisek w rozkładzie jazdy z 1946 r.: „Na odcinku Kisielice – Kwidzyn pociągi na razie nie kursują”.
W końcu lat 40-tych XX wieku był plan odbudowy, ułożono nawet rozkład jazdy, ale zabrakło funduszy.
Istniejący do lat 50-tych odcinek o długości 8 km był jeszcze wykorzystywany jako bocznica, m.in. na Miłosną odstawiano stare wagony towarowe. Później ten odcinek skrócono do stacji Miłosna, a około 1971 roku, kiedy budowano bocznicę do Celulozy, rozebrano dalszą część, tak że obecnie zostało tylko około 2 km (licząc od osi stacji Kwidzyn).
Nad dzisiejszą ulicą Sportową znajdywał się stalowy wiadukt. Przebiegał on ukośnie do osi drogi i był prostą konstrukcją belkową nitowaną, opartą na ceglanych przyczółkach. Niektórzy kwidzynianie jeszcze go pamiętają. Wraz z rozbudową miasta w celu poprawienia widoczności rozebrano go w całości wraz z przyczółkami i fragmentami nasypu, prawdopodobnie w latach 1986-1989.
Zachowały się skany rozkładów jazdy pociągów na tej linii z roku 1903, 1944 i 1946.
Do najciekawszych obiektów inżynierskich na trasie zaliczyć można na pewno most nad rzeką Liwą znajdujący się w pobliżu stacji benzynowej Orlen w Kwidzynie. Na planowane wysadzenie mostu wskazują komory minerskie znajdujące w środkowych filarach. Most ten, choć mogłoby się tak wydawać, nie został wysadzony ani „zarwany”. Część nasypu została rozebrana, a jedna z kwidzyńskich firm przebudowująca ulicę Słowackiego zagospodarowała ziemię z nasypu jako darmowe źródło kruszywa, żwir natomiast został wykorzystany do budowy osiedla Zatorze II. Na całej trasie ocalały jeszcze dwa wiadukty w Krzykosach i Limży, oraz jeden ceglany łukowy most na Gardędze. Nie ocalały wiadukty w Klecewie.
