Linia kolejowa Kwidzyn-Kisielice
Agniesz-ka (dyskusja | edycje) m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Kwidzyn_most_946.jpg|thumb|450px|right|Parowoz (tendrzak) KPEV T3 na "czerwonym moście" przy ulicy Sportowej.]] | [[Grafika:Kwidzyn_most_946.jpg|thumb|450px|right|Parowoz (tendrzak) KPEV T3 na "czerwonym moście" przy ulicy Sportowej.]] | ||
| − | Linia kolejowa [[Kwidzyn]] - Kisielice została wybudowana przez [[Pruskie Koleje Państwowe]] z upoważnienia z dnia 3 | + | Linia kolejowa [[Kwidzyn]] - Kisielice została wybudowana przez [[Pruskie Koleje Państwowe]] z upoważnienia z dnia 3 lipca 1896 r. Otwarcie nastąpiło 15 stycznia 1900 roku. Była to linia jednotorowa znaczenia lokalnego o normalanym rozstawie szyn. Jej długość wynosiła 28,6 km. Na trasie powstały następujące stacje: |
| − | # | + | # [[Miłosna]] (Liebenthal) – na 3 km trasy, |
| − | # | + | # [[Krzykosy]] (Kröxen) – 8,4 km, |
| − | # | + | # [[Rozajny Wielkie]] (Gross Rosainen) – 13,6 km, |
| − | # | + | # [[Wilkowo]] (Wilkau) – 20, 2 km, |
| − | # | + | # [[Łodygowo]] (Ludwigsdorf) – 23,7 km. |
[[Grafika:milosna dworzec 201.jpg|thumb|450px|right|Stacja kolejowa Miłosna]] | [[Grafika:milosna dworzec 201.jpg|thumb|450px|right|Stacja kolejowa Miłosna]] | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Według rozkładów z [[1903]] roku pociąg pokonywał trasę w 56 minut. | Według rozkładów z [[1903]] roku pociąg pokonywał trasę w 56 minut. | ||
| − | Z dniem 1 | + | Z dniem 1 stycznia [[1945]] linia została zamknięta dla ruchu pasażerskiego. Niewiele później, bo prawdopodobnie w maju lub czerwcu wspomnianego roku, została ona rozebrana przez Armię Czerwoną na odcinku Kisielice – Krzykosy (prawdopodobnie razem ze stacją), stąd dopisek w rozkładzie jazdy z 1946 r.: „Na odcinku Kisielice – Kwidzyn pociągi na razie nie kursują”. |
W końcu lat 40-tych XX wieku był plan odbudowy, ułożono nawet rozkład jazdy, ale zabrakło funduszy. | W końcu lat 40-tych XX wieku był plan odbudowy, ułożono nawet rozkład jazdy, ale zabrakło funduszy. | ||
| − | Istniejący do lat 50-tych 8 km | + | Istniejący do lat 50-tych odcinek o długości 8 km był jeszcze wykorzystywany jako bocznica, m.in. na Miłosną odstawiano stare wagony towarowe. Później ten odcinek skrócono do stacji Miłosna, a około [[1971]] roku, kiedy budowano bocznicę do Celulozy, rozebrano dalszą część, tak że obecnie zostało tylko około 2 km (licząc od osi [[Stacja kolejowa w Kwidzynie|stacji Kwidzyn]]). |
Nad dzisiejszą ulicą Sportową znajdywał się stalowy wiadukt. Przebiegał on ukośnie do osi drogi i był prostą konstrukcją belkową nitowaną, opartą na ceglanych przyczółkach. Niektórzy kwidzynianie jeszcze go pamiętają. Wraz z rozbudową miasta w celu poprawienia widoczności rozebrano go w całości wraz z przyczółkami i fragmentami nasypu, prawdopodobnie w latach [[1986]]-[[1989]]. | Nad dzisiejszą ulicą Sportową znajdywał się stalowy wiadukt. Przebiegał on ukośnie do osi drogi i był prostą konstrukcją belkową nitowaną, opartą na ceglanych przyczółkach. Niektórzy kwidzynianie jeszcze go pamiętają. Wraz z rozbudową miasta w celu poprawienia widoczności rozebrano go w całości wraz z przyczółkami i fragmentami nasypu, prawdopodobnie w latach [[1986]]-[[1989]]. | ||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
[[grafika:Kwidzyn_kisielice_biskupiecpommiasto_1946_365.jpg|thumb|350px|right|Rozkład jazdy z roku 1946]] | [[grafika:Kwidzyn_kisielice_biskupiecpommiasto_1946_365.jpg|thumb|350px|right|Rozkład jazdy z roku 1946]] | ||
| − | Do najciekawszych obiektów inżynierskich na trasie zaliczyć można na pewno most nad rzeką [[Liwa|Liwą]] znajdujący się w pobliżu stacji benzynowej Orlen w [[Kwidzyn|Kwidzynie]]. Na planowane wysadzenie mostu wskazują komory minerskie znajdujące w środkowych filarach. Most ten, choć mogłoby się wydawać, nie został wysadzony ani „zarwany”. Część nasypu została rozebrana, a jedna z kwidzyńskich firm przebudowująca ulicę Słowackiego zagospodarowała ziemię z nasypu jako darmowe źródło kruszywa, żwir natomiast został wykorzystany do budowy osiedla Zatorze II. | + | Do najciekawszych obiektów inżynierskich na trasie zaliczyć można na pewno most nad rzeką [[Liwa|Liwą]] znajdujący się w pobliżu stacji benzynowej Orlen w [[Kwidzyn|Kwidzynie]]. Na planowane wysadzenie mostu wskazują komory minerskie znajdujące w środkowych filarach. Most ten, choć mogłoby się tak wydawać, nie został wysadzony ani „zarwany”. Część nasypu została rozebrana, a jedna z kwidzyńskich firm przebudowująca ulicę Słowackiego zagospodarowała ziemię z nasypu jako darmowe źródło kruszywa, żwir natomiast został wykorzystany do budowy osiedla Zatorze II. |
Na całej trasie ocalały jeszcze dwa wiadukty w [[Krzykosy|Krzykosach]] i Limży, oraz jeden ceglany łukowy most na Gardędze. Nie ocalały wiadukty w [[Klecewo|Klecewie]]. | Na całej trasie ocalały jeszcze dwa wiadukty w [[Krzykosy|Krzykosach]] i Limży, oraz jeden ceglany łukowy most na Gardędze. Nie ocalały wiadukty w [[Klecewo|Klecewie]]. | ||
[[Kategoria:Koleje w powiecie kwidzyńskim]] | [[Kategoria:Koleje w powiecie kwidzyńskim]] | ||
Wersja z 09:39, 24 sie 2008
Linia kolejowa Kwidzyn - Kisielice została wybudowana przez Pruskie Koleje Państwowe z upoważnienia z dnia 3 lipca 1896 r. Otwarcie nastąpiło 15 stycznia 1900 roku. Była to linia jednotorowa znaczenia lokalnego o normalanym rozstawie szyn. Jej długość wynosiła 28,6 km. Na trasie powstały następujące stacje:
- Miłosna (Liebenthal) – na 3 km trasy,
- Krzykosy (Kröxen) – 8,4 km,
- Rozajny Wielkie (Gross Rosainen) – 13,6 km,
- Wilkowo (Wilkau) – 20, 2 km,
- Łodygowo (Ludwigsdorf) – 23,7 km.
Według rozkładów z 1903 roku pociąg pokonywał trasę w 56 minut.
Z dniem 1 stycznia 1945 linia została zamknięta dla ruchu pasażerskiego. Niewiele później, bo prawdopodobnie w maju lub czerwcu wspomnianego roku, została ona rozebrana przez Armię Czerwoną na odcinku Kisielice – Krzykosy (prawdopodobnie razem ze stacją), stąd dopisek w rozkładzie jazdy z 1946 r.: „Na odcinku Kisielice – Kwidzyn pociągi na razie nie kursują”.
W końcu lat 40-tych XX wieku był plan odbudowy, ułożono nawet rozkład jazdy, ale zabrakło funduszy.
Istniejący do lat 50-tych odcinek o długości 8 km był jeszcze wykorzystywany jako bocznica, m.in. na Miłosną odstawiano stare wagony towarowe. Później ten odcinek skrócono do stacji Miłosna, a około 1971 roku, kiedy budowano bocznicę do Celulozy, rozebrano dalszą część, tak że obecnie zostało tylko około 2 km (licząc od osi stacji Kwidzyn).
Nad dzisiejszą ulicą Sportową znajdywał się stalowy wiadukt. Przebiegał on ukośnie do osi drogi i był prostą konstrukcją belkową nitowaną, opartą na ceglanych przyczółkach. Niektórzy kwidzynianie jeszcze go pamiętają. Wraz z rozbudową miasta w celu poprawienia widoczności rozebrano go w całości wraz z przyczółkami i fragmentami nasypu, prawdopodobnie w latach 1986-1989.
Zachowały się skany rozkładów jazdy pociągów na tej linii z roku 1903, 1944 i 1946.
Do najciekawszych obiektów inżynierskich na trasie zaliczyć można na pewno most nad rzeką Liwą znajdujący się w pobliżu stacji benzynowej Orlen w Kwidzynie. Na planowane wysadzenie mostu wskazują komory minerskie znajdujące w środkowych filarach. Most ten, choć mogłoby się tak wydawać, nie został wysadzony ani „zarwany”. Część nasypu została rozebrana, a jedna z kwidzyńskich firm przebudowująca ulicę Słowackiego zagospodarowała ziemię z nasypu jako darmowe źródło kruszywa, żwir natomiast został wykorzystany do budowy osiedla Zatorze II. Na całej trasie ocalały jeszcze dwa wiadukty w Krzykosach i Limży, oraz jeden ceglany łukowy most na Gardędze. Nie ocalały wiadukty w Klecewie.
