Hermanowo

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn
(Różnice między wersjami)
(Nowa strona: '''Hermanowo''' (dawn. niem. Herminendorf ) Osada została założona w 1820 roku na gruncie porosłym lasem należącym do ówczesnego dziedzica dóbr Kalmuzy, Gustawa Zollerna. Nazw...)
 
Linia 2: Linia 2:
  
  
Osada została założona w 1820 roku na gruncie porosłym lasem należącym do ówczesnego dziedzica dóbr Kalmuzy, Gustawa Zollerna. Nazwę otrzymała na cześć urodzonej wówczas pierwszej córki dziedzica Herminy. Celem założenia osady była chęć uzyskania robotników do wydobywania torfu. W sierpniu 1820 roku przybyło tu 12 osadników. Rząd uznał tę osadę w roku 1832, a odłączył od Kalmuz w roku 1846. W roku 1886 było we wsi 19 katolików i 83 ewangelików.
+
Osada została założona w 1820 roku na gruncie porosłym lasem należącym do ówczesnego dziedzica dóbr [[Kalmuzy]], Gustawa Zollerna. Nazwę otrzymała na cześć urodzonej wówczas pierwszej córki dziedzica Herminy. Celem założenia osady była chęć uzyskania robotników do wydobywania torfu. W sierpniu 1820 roku przybyło tu 12 osadników. Rząd uznał tę osadę w roku 1832, a odłączył od Kalmuz w roku 1846. W roku 1886 było we wsi 19 katolików i 83 ewangelików.
 
   
 
   
W osadzie istniał cmentarz ewangelicki z początku XX wieku założony na powierzchni 0,2 ha. Najstarszy nagrobek pochodził z 1907 roku, a najmłodszy z 1931 roku.
+
W osadzie istniał [[Cmentarz ewangelicki w Hermanowie|cmentarz ewangelicki]] z początku XX wieku założony na powierzchni 0,2 ha. Najstarszy nagrobek pochodził z 1907 roku, a najmłodszy z 1931 roku.
  
  

Wersja z 22:06, 6 wrz 2008

Hermanowo (dawn. niem. Herminendorf )


Osada została założona w 1820 roku na gruncie porosłym lasem należącym do ówczesnego dziedzica dóbr Kalmuzy, Gustawa Zollerna. Nazwę otrzymała na cześć urodzonej wówczas pierwszej córki dziedzica Herminy. Celem założenia osady była chęć uzyskania robotników do wydobywania torfu. W sierpniu 1820 roku przybyło tu 12 osadników. Rząd uznał tę osadę w roku 1832, a odłączył od Kalmuz w roku 1846. W roku 1886 było we wsi 19 katolików i 83 ewangelików.

W osadzie istniał cmentarz ewangelicki z początku XX wieku założony na powierzchni 0,2 ha. Najstarszy nagrobek pochodził z 1907 roku, a najmłodszy z 1931 roku.


Źródło

Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i Innych Krajów Słowiańskich – 1886 rok