Irena Halagiera

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn

Irena Halagiera (z domu Jurkun) urodzona 27 czerwca 1922 roku w Graużach Starych w pow. suwalskim. Zmarła 26 listopada 2009 roku w Kwidzynie.

W latach 1929-1935 uczęszczała do Szkoły Powszechnej II stopnia w Puńsku. W latach 1935- 1939 pobierała naukę w Państwowym Gimnazjum Żeńskim im. Marii Konopnickiej w Suwałkach. Od lipca 1941 roku była łączniczką o pseudonimie Wiktoria w Armii Krajowej walczącej na Suwalszczyźnie za co otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami i została awansowana do stopnia kaprala.

Swoją pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczęła 11 grudnia 1944 roku w 7-klasowej Szkole Podstawowej w Krasnopolu pow. Suwałki, gdzie pracowała jako pomoc niewykwalifikowana do 31 sierpnia 1947 roku.

W sierpniu 1947 roku przyjechała do Kwidzyna i w roku szkolnym 1947/48 zdała egzamin dojrzałości w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Kwidzynie. Od 1 stycznia 1948 roku podjęła pracę nauczycielki w Szkole Podstawowej nr 2 w Kwidzynie. Uzupełniając swoje kwalifikacje zawodowe nauczała w tej szkole różnych przedmiotów, prowadziła społecznie szkolną bibliotekę oraz kółka zainteresowań do 1964 roku. W roku tym rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej nr 1 w Kwidzynie. Jako nauczycielka matematyki przepracowała tam do przejścia na zasłużoną emeryturę w dniu 31 sierpnia 1977 roku.

Odznaczona przez Radę Państwa w 1974 roku Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1982 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Uchwałą Rady Miejskiej w Kwidzynie z dn. 31 maja 1995 roku Irenę Halagierę, pedagoga i społecznika, wyróżniono z okazji jubileuszu 50-lecia Szkoły Podstawowej nr 1 w Kwidzynie nadaniem tytułu Honorowego Obywatela Miasta Kwidzyna.

Pani Irena była członkiem Klubu Małej Ojczyzny Kwidzyńskiej.

Źródła

Strona internetowa SP2