Anna Baraniak

Anna Baraniak urodziła się w Kaliszu, najstarszym mieście Polski. Tam ukończyła szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. Po ukończeniu liceum wyjechała do Olsztyna na studia w Akademii Rolniczo – Technicznej. Po ukończeniu studiów, podczas których poznała swego męża Michała, otrzymawszy nakazy pracy 1 kwietnia 1955 roku przyjechała do Kwidzyna. Nie sądzili, że to miasto stanie się ich „Małą Ojczyzną”. Temu miastu poświęcili swój młodzieńczy zapał i wiedzę. Tu pozostaną na zawsze.

Pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczęła 1 kwietnia 1955 roku w Technikum Mechanizacji Rolnictwa, które wówczas mieściło się w budynku „Pod Zegarem”. Szkoła podlegała Ministerstwu Rolnictwa. Mając wykształcenie techniczne uczyła przedmiotów zawodowych, m.in. ekonomiki rolnictwa, wiadomości z rolnictwa, chemii rolnej. Zamiłowanie do zawodu rozbudzili w niej wspaniali pedagodzy, tacy jak Andrzej Humecki czy Eugeniusz Doroszkiewicz. Pokazali jak kochać młodzież i pracować z nią. Był to drogowskaz, któremu była wierną przez wszystkie lata pracy zawodowej. Już w trakcie pracy nauczycielskiej ukończyła dodatkowo studia pedagogiczne.

W 1961 roku zmieniła miejsce pracy, przechodząc do Państwowego Młodzieżowego Zakładu Wychowawczego w Kwidzynie na stanowisko kierownika warsztatów szkolnych. W dalszym ciągu podnosiła swoje kwalifikacje zawodowe, poprzez zaoczne studia w Warszawie, w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej – kierunek pedagogika specjalna.

W dniu 1 września 1968 roku rozpoczęła pracę w Technikum Młynarskim w Kwidzynie, gdzie pracowała do chwili przejścia na emeryturę w 1999 roku. Trudno było się rozstać z ukochaną szkołą, jak o niej mówi, więc jeszcze o niepełnym wymiarze godzin pracowała dalej. Ten ponad trzydziestoletni okres pracy w Technikum zalicza do najpiękniejszego okresu swego życia. Bardzo ciepło wspomina dyrektora Władysława Paciorka, człowieka wyjątkowo życzliwego ludziom, który nigdy nie odmówił pomocy. W jego obecności nie czuło się onieśmielenia, a jednocześnie czuło się respekt przed przełożonym. W szkole poza pracą dydaktyczną, wiele czasu poświęcała młodzieży sprawując opiekę nad samorządem szkolnym i podczas wakacyjnych ochotniczych hufców pracy w Polsce i NRD.

Oprócz pracy zawodowej wiele czasu poświęcała pracy społecznej. Szczególnie w okresie zimy była lektorem szkoleń rolniczych na terenie powiatu kwidzyńskiego, które organizował od 1960 roku Wydział Rolnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej.

Z chwilą rozpoczęcia pracy nauczycielskiej, wstąpiła do Związku Nauczycielstwa Polskiego. Była zawsze aktywnym związkowcem w każdej placówce, gdzie pracowała. Po przejściu na emeryturę należy do Sekcji Emerytów i Rencistów przy Zarządzie Oddziału ZNP, gdzie przez drugą kadencję pełni funkcję członka prezydium. Za wieloletnią działalność związkową została odznaczona Złotą Odznaką ZNP.

Dzięki wysokiej ocenie pracy zawodowej i społecznej odznaczona została Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40 – lecia PRL oraz nagrodą ministra Edukacji Narodowej w 1973 roku i dwukrotnie nagrodą Kuratora Oświaty.

Opracował: Michał Bielawski.

Źródło

55 LAT - Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Skłodowskiej - Curie w Kwidzynie